Οι υπηρεσίες ασφαλείας του νέου «παγκόσμιου καθεστώτος» παρακολουθούν τα, επί της Γης, διαδραματιζόμενα, μέσω δορυφόρων του συστήματος «Εσελον» και η επικοινωνία ανάμεσα στους πολίτες πατρικίους της «παγκόσμιας αυτοκρατορίας» διεξάγεται μέσω του Ιντερνετ. Η οικονομική δραστηριότητα έχει μεταφερθεί στα Χρηματιστήρια, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός στην ψηφιακή τηλεόραση. Οι πληβείοι, που διαμένουν στα «πλανητικά διαμερίσματα», της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης έχουν «ηρεμήσει τώρα», καθώς παρήλθε η εποχή των απελευθερωτικών κινημάτων κατά της αποικιοκρατίας και των κοινωνικών επαναστάσεων του περασμένου αιώνα.

Τι έγινε και σύννεφα οργής και αγανάκτησης εμφανίζονται στον ουρανό της πλανητικής ηρεμίας; Πώς βρέθηκαν και τι θέλουν στην πρωτεύουσα οι ταραχοποιοί; Πού σκόνταψε ο έλεγχος των υπηρεσιών και άφησε να ξαναεμφανιστούν «υπολείμματα» του περασμένου αιώνα; Λένε πως τούτοι εδώ είναι εκπρόσωποι των πεινασμένων, των εξαθλιωμένων της αυτοκρατορίας. Μπορεί να άκουσαν τον Φιντέλ - ακόμα υπάρχει αυτός και ας έφυγε ο αιώνας των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και των σοσιαλιστικών επαναστάσεων - να λέει, στην πρόσφατη σύνοδο της Αβάνας, όπου συμμετείχαν 42 πρόεδροι και πρωθυπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι από δεκάδες «υπό κατοχήν» φτωχά κράτη της Γης, πως κάθε τέσσερα χρόνια στην εποχή της Νέας Τάξης του ιμπεριαλισμού, πεθαίνουν, από πολέμους, πείνα και αρρώστιες, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από όσους πέθαναν στα έξι χρόνια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

«Αγγελοι του μέλλοντος» και όχι «φαντάσματα του παρελθόντος», είναι οι χιλιάδες διαδηλωτές της Ουάσιγκτον και τι θα γίνει όταν αρχίσουν οι «τοπικές εξεγέρσεις» στην αυτοκρατορία; Και πώς θα αντιμετωπιστούν τα κύματα των πεινασμένων της παγκόσμιας περιφέρειας που συρρέουν στις καπιταλιστικές μητροπόλεις; Και πώς θα τιθασευτούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων των καπιταλιστικών χωρών, αλλά και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που παραμένουν και οξύνονται;

Να, γιατί το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να καθοριστεί στις συνόδους της παγκόσμιας «κυβέρνησης» της Ουάσιγκτον. Οι λαοί θα το καθορίσουν. Πολλά μπορεί να έρθουν τα πάνω - κάτω, μέσα στον αιώνα, που τώρα κάνει τα πρώτα του βήματα.