Η ομάδα «Persona» παρουσίασε στο θέατρο «Δίπυλον», σε ένα θαυμάσιας σύλληψης συμβολικό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη και ένα επίσης συμβολικό κοστούμι της Ιωάννας Τσάμη το εξαιρετικά ενδιαφέρον μονολογικό κείμενο της Αύρας Σιδηροπούλου «Τα δάκρυα της Κλυταιμνήστρας». Η επικρατούσα άποψη της διεθνούς φιλολογο-θεατρολογικής επιστήμης χαρακτηρίζει τη συζυγοκτόνο και μοιχό Κλυταιμνήστρα φύσει φόνισσα και ανήθικη. Εχουν υπάρξει και λίγες «φωνές» που αναζήτησαν κάποια βαθύτερα, ψυχαναλυτικά αίτια και «δίκια» για την εξήγηση της πράξης της. Λ.χ. τον πόνο της για τη θυσία, από τον άντρα της Αγαμέμνονα, της Ιφιγένειας και το σμίξιμό του με την Κασσάνδρα. Σ' αυτή την άποψη, σε σύγχρονης και γυναικείας αντίληψης ψυχογράφηση, τείνει το ποιητικής διάθεσης και γλώσσας κείμενο, αλλά και η σκηνοθεσία της νεαρής Αύρας Σιδηροπούλου. Το κείμενο και η σκηνοθεσία είδε την Κλυταιμνήστρα ως βαθύτατα πάσχον πρόσωπο. Μια «περσόνα» που έρχεται από το παρελθόν, σαν σύμβολο του μακραίωνου κοινωνικού παραγκωνισμού της γυναίκας και ταυτόχρονα κάθε μάνας που χαροκάηκε για χάρη ενός πολέμου, κάθε συζυγοκτόνου που στερήθηκε ερωτικά και απατήθηκε από τον άντρα της. Η «Κλυταιμνήστρα» της Α. Σιδηροπούλου, ερμηνευμένη με αλήθεια, ευαισθησία και δύναμη από την Θέμιδα Μπαζάκα είναι ένα έκπτωτο πλάσμα, μια ψυχή εγκλωβισμένη στα «δίχτυα» της αδικίας σε βάρος της και της αυτοδικίας της. Πολύ καλή η «σκοτεινή» σύνθεση του Βάνια Απέργη και η εκφραστική κίνηση της Μαργαρίτας Μάντακα.