«Στην αρχή ήρθαν να συλλάβουν τους κομμουνιστές. Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους εργάτες και συνδικαλιστές. Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν ούτε εργάτης, ούτε συνδικαλιστής. Επειτα ήρθαν για τους Εβραίους. Δε μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Οταν ήρθαν για μένα, δεν υπήρχε πια κανείς να μιλήσει».

Το σήμα κινδύνου που εκπέμπει η φράση αυτή του προτεστάντη ιερέα Μάρτιν Νιμάιλερ αποκτά σήμερα απόλυτη ισχύ με όσα συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας, όπου το ανθρωποκυνηγητό εργατών από άλλες χώρες καταγωγής έχει πάρει χαρακτήρα πογκρόμ και σε αρκετές των περιπτώσεων συναντά την ανοχή, αν όχι και την επιδοκιμασία, ντόπιων, που ίσως φαντάζονται εαυτόν μέλος κάποιας άριας φυλής. Η αντίσταση, τόσο στη ρατσιστική κυβερνητική πολιτική, όσο και στη φασιστική ιδεολογία που καλλιεργεί επιβάλλεται να είναι άμεση και καθημερινή. Το ανθρωποκυνηγητό που εξελίσσεται καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζεται σαν μέρος του ταξικού πολέμου, που αποκτά όλο και πιο σκληρά χαρακτηριστικά. Οι σκηνές που καταγράφει σχεδόν καθημερινά πλέον το ρεπορτάζ του «Ρ» παραπέμπουν σε πολύ σκοτεινές εποχές.

«Ολοι οι αλλοδαποί να κατέβουν από το λεωφορείο τώρα...». Με αυτήν τη διαταγή και με ύφος, που δε χώραγε πολλές - πολλές κουβέντες, άνδρες της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης εκτέλεσαν χτες άλλη μια επιχείρηση - «σκούπα» της αστυνομίας έξω από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ στη λεωφόρο Μεσογείων, εναντίον αλλοδαπών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.

Από τις 7.30 το πρωί, 70 περίπου άνδρες της αστυνομίας σταματούσαν όλα τα διερχόμενα λεωφορεία από το κέντρο προς τα βόρεια προάστια, κατέβαζαν κάτω όλους τους αλλοδαπούς και τους υπέβαλλαν σε εξονυχιστικούς ελέγχους. Με συμπεριφορά που θύμιζε εκπαιδευτές του Πεζικού απέναντι σε νεοσύλλεκτους φαντάρους, παρέτασσαν τους «ξένους» σε δυάδες, μεταφέροντάς τους στην άκρη του δρόμου, ώσπου να γίνει ο έλεγχος. Κάνοντας, φυσικά, και παρατηρήσεις σε όποιον ξέφευγε από τη γραμμή και, πολύ περισσότερο, σε όποιον τολμούσε να παραπονεθεί ότι δε θα προλάβαινε να πάει στη δουλιά του. Η πλειοψηφία από αυτούς αφήνονταν ελεύθεροι έπειτα από μισή ώρα περίπου, αλλά όσοι δεν είχαν μαζί τους τα απαραίτητα χαρτιά ή «φαίνονταν» περισσότερο ύποπτοι από τους υπόλοιπους προσάγονταν για περαιτέρω ελέγχους. Συνολικά, από τους 1.000 περίπου ελέγχους, που διενήργησε χτες η αστυνομία, 250 άτομα οδηγήθηκαν στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα.

«Πρόκειται για μια τυπική διαδικασία», έλεγαν οι επικεφαλής των αστυνομικών, όταν τους ρωτούσαν απορημένοι οι μετανάστες τους λόγους που τους κατέβαζαν από τα λεωφορεία. Και ίσως, τελικά, να πρόκειται για μια «τυπική διαδικασία» στη συνείδηση των οργάνων της τάξης, που, κατά παράβαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναλαμβάνουν να εκτελέσουν μια τέτοια διαταγή. Μια «τυπική διαδικασία», όμως, που για τους αλλοδαπούς που έλαχε να πάρουν το συγκεκριμένο δρομολόγιο σήμαινε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, «θα το χάσω και σήμερα το μεροκάματο».

Από τη «σκούπα» δε γλιτώνουν και όσοι ντόπιοι μοιάζουν στα μάτια των αστυνομικών για αλλοδαποί. Για παράδειγμα, παραλίγο να συλληφθεί ένας ανήλικος μαθητής, που περίμενε το λεωφορείο για να πάει στο σχολείο. Ετυχε ο μαθητής αυτός να μην έχει... αρκετά ευκρινή τα χαρακτηριστικά της ...φυλής στο πρόσωπό του και επιπλέον δεν είχε μαζί του αστυνομική ταυτότητα. Οταν κάποια στιγμή ο άνδρας των ΥΑΤ πείστηκε ότι δεν πρόκειται για κάποιον «ύποπτο αλλοδαπό», έπειτα και από τις διαβεβαιώσεις των συμμαθητών του παιδιού που ήταν δίπλα του καθόλη τη διάρκεια του περιστατικού, είπε με αυστηρό ύφος στον μαθητή: «Την επόμενη φορά να έχεις μαζί σου ταυτότητα και όταν σου μιλάνε οι αστυνομικοί να μην έχεις το χέρι στην τσέπη»...