Στην προκειμένη περίπτωση... η «καμήλα» είναι το Ολυμπιακό Γυμναστήριο και... το «κουνούπι» η πεζογέφυρα. Αυτό, διότι το πρώτο κατασκευάστηκε σχεδόν δίπλα στον, κηρυγμένο ως μνημείο, ναό της Ομορφοκκλησιάς (12ος αιώνας), παρά και ενάντια στις αντιδράσεις επιστημονικών και άλλων συλλογικών φορέων, αλλά και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας του ΥΠΠΟ, λόγω των έμμεσων - τουλάχιστον - βλαβών που θα δημιουργούσε η συγκεκριμένη χωροθέτηση του έργου.
Φυσικά το γυμναστήριο κατασκευάστηκε δίπλα στο μνημείο και προχτές στο ΚΑΣ έγινε μακρά συζήτηση για την εν λόγω πεζογέφυρα, η οποία όμως είναι, έτσι κι αλλιώς, χαρακτηρισμένη ως «ολυμπιακό έργο» και ήδη χωροθετημένη. Το ΥΠΠΟ απλώς θα συζητούσε... τη «συμβατότητα» με την Ομορφοκλησσιά! Το γελοίον του πράγματος ήταν τόσο οφθαλμοφανές που κάποια στιγμή ακούστηκε το αυτονόητο: αφού μεταξύ της πεζογέφυρας και του μνημείου παρεμβάλλεται ολόκληρο στάδιο είναι δυνατόν να γίνεται κουβέντα για «έμμεσες βλάβες»; Αλλωστε και ο εισηγητής του θέματος κινήθηκε - εμμέσως βέβαια - στην ίδια λογική, λέγοντας ότι η γέφυρα δε θα επιβαρύνει «περισσότερο» (σσ από όσο είναι ήδη επιβαρυμένο) το περιβάλλον του μνημείου. Φυσικά το ΚΑΣ γνωμοδότησε υπέρ του έργου. Ας έκανε κι αλλιώς...
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι πριν την κατασκευή του γυμναστηρίου, η 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων σε έγγραφό της σημείωνε μεταξύ άλλων ότι θα προκληθούν σημαντικότατες αισθητικές βλάβες στο μνημείο, αλλά και καταστροφικές συνέπειες σε θέματα ασφαλείας, στατικότητας και ρύπανσης του μνημείου.