Μελοποιημένα στα ελληνικά ποιήματα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα θα είναι το περιεχόμενο της εκπομπής «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Τραγουδήσαμε για «τα κλαριά που πεθαίνουν από έρωτα στα στήθια της Λολίτας», ψιθυρίσαμε «αβάσταχτο να σ' αγαπώ», δεμένοι μ' έναν παράξενο μαγευτικό τρόπο μ' εκείνον που γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Φουέντε Βακέρος. Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, γιος της γης της Ανδαλουσίας.

Τον νεαρό φοιτητή της Νομικής, στη Γρανάδα του 1909, τον μαγνήτιζε η φιλολογική παρέα «Ελ Ρικονθίλιο» που σύχναζε στο καφέ «Αλαμέδα». Με θέα τον κάμπο της Γρανάδας, ολοκλήρωσε τις «Τσιγγάνικες Παραλογές» (Romancero Gitano), που τις γνωρίσαμε μέσα από τη μελοποίηση του Μίκη Θεοδωράκη και τη μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη.

To 1919, ο ποιητής μετακινείται στη Μαδρίτη και το 1929 στη Νέα Υόρκη. Ξαναγυρίζει στη δημοκρατική, πια, Ισπανία το 1931. Ο Φερνάντο ντε λος Ρίος, υπουργός Παιδείας, του ανέθεσε να δημιουργήσει μαζί με τον Εδουάρδο Ουγάρτε έναν περιοδεύοντα φοιτητικό θίασο. Οπου έδωσε παραστάσεις η «Μπαράκα» (Η Παράγκα), προκάλεσε τον ενθουσιασμό.

Το 1933 ταξίδεψε στην Αργεντινή, όπου παρουσίασε τον «Ματωμένο Γάμο», που επέλεξε να μας δωρίσει στα ελληνικά ο Νίκος Γκάτσος και τον μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις.

Χρόνια αργότερα, σε μετάφραση του Νίκου Γκάτσου και μελοποίηση του Σταύρου Ξαρχάκου, ο Μάνος Κατράκης θα απαγγείλει με συγκλονιστικό τρόπο τον επιτάφιο θρήνο για τον ταυρομάχο Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, που σκοτώθηκε το 1935 στην αρένα.

Στις αρχές του 1936, τα σύννεφα του φασισμού άρχισαν να πυκνώνουν πάνω από τη δημοκρατική Ισπανία.

Οι φίλοι του συμβούλευσαν τον ποιητή, που ήταν ανοιχτά ενάντια στους φασίστες, να μην πάει στη Γρανάδα το καλοκαίρι του 1936. Δεν τους άκουσε. Οι φασίστες τον απήγαγαν από το σπίτι της οικογένειας Ροσάλες όπου είχε βρει καταφύγιο. Είχαν αποφασίσει να εξοντώσουν τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα που «προκαλούσε»...

Οι φασίστες τον έκρυψαν σε ένα παλιό νερόμυλο στο χωριό Βιθνάρ και το πρωινό της 19ης Αυγούστου 1936 τον εκτέλεσαν, πυροβολώντας τον πισώπλατα, όπως και άλλους τέσσερις ομήρους.

Η εκτέλεση έγινε κοντά σε μια πηγή με παγωμένο νερό, που οι Ισπανοί την ονόμαζαν Φουέντε Γκράντε, Μεγάλη Πηγή. Οι Αραβες στον καιρό τους την ονόμαζαν Αϊναδαμάρ, Πηγή των Δακρύων.