Νέα Υόρκη 2095. Μια πόλη σε τρία επίπεδα. Μια πυραμίδα που πετάει πάνω από το Μανχάταν. Ενας πληθυσμός μεταλλαγμένων εξωγήινων ανθρώπων από μια άλλη διάσταση. Ενας θεός με κεφάλι γερακιού. Ο Χόρους είναι καταδικασμένος σε θάνατο από τους συντρόφους του. Ζητά προθεσμία επτά ημερών και ψάχνει τη λύτρωση στην Τζιλ, μια γυναίκα περίεργη, μια θεά που έχει μπλε μαλλιά και κλαίει μπλε δάκρυα. Ο Χόρους πρέπει να την αποπλανήσει, αλλά χρειάζεται ένα ζωντανό σώμα με σάρκα. Το βρίσκει στον Νικοπόλ, έναν πολιτικό κρατούμενο που καταδικάστηκε επειδή γνώριζε πολλά για το πολιτικό καθεστώς της Νέας Υόρκης. Οι τρεις ήρωες συνδέονται με έναν τρόπο περίεργο, σε μια διασταύρωση από φωνές, σώματα και μνήμες.

Ο Ενκι Μπιλάλ είναι κομίστας μ' ένα εξαιρετικό δικό του προσωπικό στιλ, όπως κάθε κομίστας που σέβεται τον εαυτό του. Τώρα πειραματίζεται με την εικόνα της Εβδομης Τέχνης και όπως θα ήταν αναμενόμενο βάζει λίγο από την υφή του μοντέρνου κόμικ στους ήρωες της ταινίας του. Από τεχνολογική πλευρά το εγχείρημα του Ενκι Μπιλάλ είναι άψογο. Τρισδιάστατη ψηφιακή εικονογράφηση και φιγούρες που μοιάζουν πραγματικά να βγήκαν από κόμικς. Αν είχε και λίγο πιο ξεκάθαρο σενάριο, ίσως να ήταν καλύτερη. Οπως και να έχει μια «Γυναίκα παγίδα» έχει ενδιαφέρον και σου γνωρίζει καινούριους κόσμους, αλλά και τρόπους.

«Immortel». Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας γαλλικής παραγωγής 2003. Σκηνοθεσία: Ενκι Μπιλάλ. Με τους: Λίντα Χάρνεϊ, Τόμας Κρέτσμαν, Σαρλότ Ράμπλινγκ κ.α.