Την εκτόξευση των τιμών σταθερής τηλεφωνίας επέφερε, ουσιαστικά, η απελευθέρωση της αγοράς του κλάδου. Αποκαλυπτικά, από αυτήν την άποψη, είναι και τα στοιχεία έρευνας του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρεται πως «οι τιμές των εταιριών σταθερής τηλεφωνίας στην Ελλάδα σημειώνουν αυξητική τάση, η οποία την περίοδο 2001 - 1002 αγγίζει το 21,4%»!

Το συγκεκριμένο στοιχείο, που παραθέτει το ΙΟΒΕ, αποδεικνύει και την ουσία της απελευθέρωσης της αγοράς τηλεπικοινωνιών, η οποία όχι μόνο δεν επέφερε τη μείωση των τιμών - όπως προπαγάνδιζαν οι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού - αλλά εκτίναξε τα τιμολόγια στα ύψη. Πρόκειται για την περίοδο που οι ιδιωτικές εταιρίες σταθερής τηλεφωνίας, οι λεγόμενοι «εναλλακτικοί πάροχοι», με τις πλάτες της κυβέρνησης, ξεκίνησαν τις χρυσοφόρες μπίζνες, με το χορό να σέρνει ο ΟΤΕ, ο οποίος έχει εκχωρηθεί πλήρως στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Επιπτώσεις, όμως, υπάρχουν και στην απασχόληση. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 - εποχή που ιδιωτικοποιήθηκε ο ΟΤΕ - η απασχόληση στον κλάδο τηλεπικοινωνιών παρουσίασε σταθερή υποχώρηση για να σταθεροποιηθεί το 1999 στους 26.000 απασχολούμενους.

Τέλος, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, από το 2000 οι συνδρομητές σταθερής τηλεφωνίας στην Ελλάδα ξεπέρασαν τα 5,6 εκατομμύρια και η πυκνότητα των κύριων τηλεφωνικών συνδέσεων ανήλθε σε 53,7 ανά 100 κατοίκους. Εκτοτε η αγορά σταθερής τηλεφωνίας παρουσιάζει έντονα σημάδια κορεσμού και κόπωσης, τα οποία αποτυπώνονται στη στάσιμη πελατειακή βάση και στον έντονο ανταγωνισμό από την κινητή τηλεφωνία.