Οπως σχολιάζει ο Δ. Κοκκινίδης, προλογίζοντας τον κατάλογο που συνοδεύει την παρουσίαση, «η έκθεση αποτελεί μνημειακή αναφορά στην κρίσιμη πολιτικά δεκαετία του '60 για την Ελλάδα και στο οδυνηρό τέλος της με το απριλιανό πραξικόπημα». Σχετικά με την παρουσίαση μεγάλου τμήματος της ενότητας αυτής πριν από σαράντα χρόνια, ο ίδιος γράφει: «Η εικαστική συγκυρία της εποχής εκείνης - εννοώ τη δεκτικότητα του φιλότεχνου κοινού, το τολμηρό εκφραστικό ύφος των καλλιτεχνών τα χρόνια εκείνα, αλλά και το δυσάρεστο θέμα της έκθεσης - μου επέτρεψε να έχω στη διάθεσή μου όλα σχεδόν τα έργα που παρουσιάστηκαν τότε, καθώς και άλλα πιο απεικονιστικά και αδημοσίευτα».
Την έκθεση συμπληρώνει μια μικρότερη ενότητα έργων του ζωγράφου, με θέμα τη μητρότητα, που τα ζωγράφισε στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, με αφορμή τη γέννηση της κόρης του, τον Αύγουστο του 1967.