Μετά έγινε η ΕΟΚ. Α, εδώ είμαστε τώρα. Τώρα θα μοντερνοποιηθούμε στ' αλήθεια. Εχουμε να κάνουμε με τη μητρόπολη πια κι όχι με τις αποικίες. Επιβάλλεται, λοιπόν, να γίνουμε «Ευρωπαίοι». Στο κάτω κάτω πιο σύγχρονο φαντάζει, πιο δημοκρατικό (αφού όλοι παράπονα έχουν απ' τους Αμερικάνους) και θα νιώθουμε μια ...οικογένεια. Ξέρεις τι θα πει να είσαι ίσος με τον Εγγλέζο (αυτοκρατορία - κοσμοπολίτικο στιλ), ίσος με το Γάλλο (παίρνεις γεύση κολόνιας και «φωτός») ή ίσος με τον Γερμανό (βαριά βιομηχανία ...λάδωσαν τις μηχανές τους κι οι μετανάστες μας).

Αυτός είναι ο δρόμος της προόδου κι άλλος δεν υπάρχει. Τι λες, δε συμφωνείς; Δεν είναι πρόοδος να πληρώνεις με ευρώ αντί με δραχμές; Δεν είναι πρόοδος ν' απασχολείσαι αντί να δουλεύεις; (δουλιά σημαίνει κούραση ενώ απασχόληση χαρά, ψυχαγωγία). Δεν είναι πρόοδος να δουλεύεις 3-4 ωρίτσες, να κάθεσαι μετά μέχρι να ξαναχτυπήσει το τηλέφωνο όποτε σ' έχουν ανάγκη; Δεν είναι πρόοδος να έρχεται ο γιατρός κι ο ασφαλιστής στο σπίτι σου, αντί να περιμένεις στην ουρά με το βιβλιάριό σου; Δεν είναι ακόμα πρόοδος οι τόσες πιστωτικές κάρτες αντί τα «βερεσέδια»; Ή μήπως δεν είναι πρόοδος μ' ένα αναποδογύρισμα να παραχώνεις τα πορτοκάλια και τα ροδάκινα από το να κουβαλάς τα τελάρα στην αγορά; Κι ακόμα δεν είναι πρόοδος να έχουμε τη δυνατότητα όπου μας «κουνιέται» κανένας μη «Ευρωπαίος» να επεμβαίνουμε κι εμείς αντί να διαμαρτυρόμαστε για τους άλλους;

Εσύ όμως, φίλε, που «εμπέδωσες» καλά το Μάαστριχτ, τη Λευκή Βίβλο, τις αποφάσεις της Λισαβόνας και τα τόσα άλλα, τι σκέφτεσαι να κάνεις; Θα βαδίσεις αυτόν το δρόμο που φαντάζει λεωφόρος αλλά είναι αδιέξοδος ή θα συμπορευτείς με τα εκατομμύρια εργαζόμενους που συναντήθηκαν στη Γένοβα, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στην Πράγα, στη Θεσσαλονίκη, στη Φλωρεντία και αλλού; Σκέψου το πάλι λιγάκι. Ενίσχυσε το αγωνιστικό ρεύμα, ενίσχυσε το ΚΚΕ. Καλή Απόφαση!!!