Για όσους δεν κατάλαβαν, έφτασε ήδη η ώρα και για το λογαριασμό. Ηδη, από την πρωινή του συγκροτήματος της Χρ. Λαδά, προαναγγέλλεται η νέα λιτότητα. Μόνο που αυτή δεν έρχεται, επειδή, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, είναι υπέρογκο το δημόσιο χρέος, αλλά γιατί αυτό ακριβώς περιέγραφε στο πρόγραμμά της η ΝΔ, αντιγράφοντας και σ' αυτό επί λέξει το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, μάλιστα, που τέλειωσαν οι εκλογές, ορισμένοι θυμήθηκαν πως υπάρχει και το ...Μάαστριχτ.

Το οποίο, ως γνωστόν, έχει ως βασικό συστατικό του τον περίφημο "διάλογο" διά πάσαν νόσον. Εξ ου και οι υποστηρικτές του σπεύδουν ως και για τον τρομονόμο να εντοπίζουν πρόβλημα "διαλόγου". Και ζητούν να δοθεί χρόνος για συζήτηση. Τι να συζητήσουμε, ρε παιδιά; Τον τρόπο που θα μας μπαγλαρώνουν;

Στο μεταξύ, στον ΠΑΣΟΚικό αστερισμό, όπως αυτός ορίστηκε από τον Κωνσταντόπουλο, «από την αριστερά του ΠΑΣΟΚ έως την αριστερά της Αριστεράς», όχι μόνον αρνούνται στοιχειωδώς να δουν την πραγματικότητα, αλλά και η αυθαιρεσία πάει σύννεφο, προκειμένου να κρυφτεί μια πικρή αλήθεια: Οτι στην εποχή του ιμπεριαλισμού όλο και περισσότερο στενεύουν τα περιθώρια για την «αριστερά» του «ανθρώπινου καπιταλισμού».

Δεν προλάβαμε να γράψουμε χτες για το κυνήγι των φτωχοδιάβολων κι αναγγέλθηκε επίσημα. Το ωραίο είναι ότι ορισμένοι νομίζουν πως σφυρίζοντας κλέφτικα δε θα έρθει η ώρα να βρεθούν και οι ίδιοι σ' αυτήν την τσιμπίδα.

Γίνεται, άραγε, κατανοητό, έστω και τώρα, γιατί στη θέση της ταξικής - λαϊκής ενότητας, ορισμένοι επέμεναν να προβάλλουν μια νεφελώδη ενότητα της αριστεράς;