ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ: «Οσο οι διευρυνόμενες κοινωνικές ανισότητες περιθωριοποιούν τις πλειοψηφίες, ώστε αυτές να γίνονται πλέον στόχος, τόσο η διοίκηση της "απλής ζωής" του ζητιάνου ή του νεόφτωχου στο κέντρο της σύγχρονης πόλης εντείνεται μεταβάλλοντάς τον σε Homo sacer. Το περίεργο εστιάζεται στο ότι στη μεταμοντέρνα εποχή γίνεται λόγος για παρωχημένα μέτρα ήπιας, αρχικά και σκληρής αργότερα, καταστολής και "ιδρυματοποίησης". Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει ώστε να μη μιλάμε πλέον για Ολυμπιακά "πτωχοκομεία" τύπου του 17ου αιώνα» (Ο Γ. Νούσκαλης στα «ΝΕΑ»).

ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ: «Τα τελευταία τέσσερα τρίμηνα τα κέρδη των αμερικανικών επιχειρήσεων απογειώθηκαν σημειώνοντας αύξηση κατά 36% (!!!) που είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων 22 ετών» (Η Ζέζα Ζήκου στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ: «Η σίτιση σε όλα τα παιδιά παγκοσμίως με επαρκή διατροφή θα απέτρεπε περίπου 1 εκατομμύριο θανάτους ετησίως από πνευμονία, 800.000 από διάρροια, 500.000 από ελονοσία και 250.000 από ιλαρά. Το 52% όλων των θανάτων στα μικρά παιδιά αποδίδεται στον υποσιτισμό» (Από την έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στην «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

ΤΟ ΑΜΟΡΤΙΣΕΡ: «Η ανεργία και δη η μακροχρόνια είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας (...) έξι στους δέκα ανέργους παραμένουν στο περιθώριο για διάστημα περισσότερο του ενός έτους (...) η κατάσταση θα ήταν εκρηκτική αν δεν υπήρχε η ελληνική οικογένεια η οποία προφυλάσσει στους κόλπους της το νέο άνεργο» (Διαπιστώσεις της έρευνας «Κοινωνικές Τάσεις» στο «ΒΗΜΑ»).