Η εικόνα της ελληνικής εθνικής ομάδας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πορτογαλίας δεν είναι η εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα 23 παιδιά που έχουν βρεθεί εκεί, μαζί με τον προπονητή τους, τιμούν την ποδοσφαιρική Ελλάδα, γιατί αυτό που κάνουν δεν έχει καμία ...σχέση με την ποδοσφαιρική Ελλάδα.

***

Η πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι εντελώς διαφορετική από την «ονειρεμένη» πραγματικότητα, που μας επιφύλαξε ο Ρεχάγκελ και οι ταλαντούχοι παίκτες του. Οσο για τους «πολιτευτάκηδες» που τρέχουν να φωτογραφηθούν με φόντο τα γαλανόλευκα ή να στριμωχτούν στα τηλεπαράθυρα και να μιλήσουν περί μπάλας, για να κλέψουν λίγη από τη λάμψη που δεν τους ανήκει, εκτός από γελοίοι, είναι - και ορισμένοι, μάλιστα, είναι και πολύ - υπεύθυνοι για:

*

• Τα γήπεδα - χωράφια με τις άδειες κερκίδες
• Τις άθλιες υποδομές
• Το καθεστώς των 10 από τις 16 ομάδες της Α` Εθνικής, που είναι υπερχρεωμένες και επιχορηγούμενες με λεφτά ενός λαού, που πληρώνει για τους «Ψωμιάδηδες», την ώρα που τα παιδιά του δεν έχουν μισή αλάνα να παίξουν μπάλα και που ούτε έχουν ακούσει καν τι σημαίνει σχολικός αθλητισμός
• Την «παράγκα»
• Τη μετατροπή του ποδοσφαίρου σε πολιορκητικό κριό για τα συμφέροντα του τάδε ή δείνα μεγαλοπαράγοντα - επιχειρηματία, που συγκροτεί «ιδιωτικούς στρατούς» από «επιδοτούμενους χουλιγκάνους»
• Τον επαγγελματικό υδροκεφαλισμό του ποδοσφαίρου, που στραγγαλίζει κάθε έννοια μαζικού λαϊκού αθλητισμού.

***

Αυτή είναι η αληθινή εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι αυτή δεν είναι μια κατάσταση που «θέλει το Γερμανό της» για να διορθωθεί. Είναι μια κατάσταση, που για να πάψει να τη βιώνει η Ελλάδα ...«θέλει το λαό της».