Του Κώστα Κουφογιώργου από το ΚΕΡΔΟΣ

Την ώρα που αυτοί μετράνε τρελά κέρδη. Πεθαίνουν παιδιά από υποσιτισμό!

Την ώρα που αυτοί αλληλοκαρφώνονται για το ποιος κρατάει πιο μεγάλη κουτάλα. Πεθαίνουν παιδιά απ' την πείνα, μαραζώνουν παιδιά απ' την ανεργία.

Οι συνένοχοι παριστάνουν τους ανήξερους.

Για την παρατεταμένη λιτότητα (θυμάται κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ το '85 έβαλε πρόστιμο στο «Ριζοσπάστη» γιατί έδωσε αυξήσεις στους μισθούς;).

Οι συνένοχοι αγωνιούν για τις περιπέτειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Λαθροχειρούν ονομάζοντας την ένωση των μονοπωλίων «Ευρώπη». Αυτοί που έβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους στο Μάαστριχτ. Και που επιμένουν ακόμα και σήμερα πως μπορεί ένας ιμπεριαλιστικός οργανισμός να είναι και δημοκρατικός. Αλλοθι ψάχνουν, για να συνεχίζουν να σταβλίζονται στα υπόγεια των Βρυξελλών, για τα οποία δήθεν δυσφορούν.

Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Γι' αυτό και είναι υποκριτικές οι απορίες για το στρατόπεδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ποιος ξεχνά ότι στο Σίδνεϊ οι Αγώνες έγιναν με τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ σε απόσταση βολής; Ποιος ξεχνά ότι η Ατλάντα ήταν επίσης ένα απέραντο στρατόπεδο; Εξαίρεση ήταν μόνο μία: Η Μόσχα...

Ωρα είναι να αρχίσουμε να κλαίμε και για τον ...Μίλερ. Ο οποίος, λέει, είναι και ριγμένος. Γιατί ενώ πρόσφερε τα μέγιστα στην εξάλειψη της «εσωτερικής τρομοκρατίας» στην Ελλάδα, τώρα τον στέλνουν να δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα. Θα κακοπάθει το παιδί.

Πάει, χάλασε ο κόσμος. Πού είναι εκείνη η χρονιά που κάτι «αριστεροί» με κεράκια έξω από την πρεσβεία φώναζαν «είμαστε όλοι Αμερικάνοι». Τα ορφανά.