Με αφορμή την ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων σχετικά με τη λεγόμενη ανακατασκευή «μινωικού πλοίου» - το οποίο και ταξιδεύει στην Ελλάδα συνοδεία του Πολεμικού Ναυτικού - και προβάλλεται από τη λεγόμενη Πειραματική Αρχαιολογία, έρχεται στην επιφάνεια και πάλι το ζήτημα πού πηγαίνει η έτσι και αλλιώς πενιχρή κρατική χρηματοδότηση για τον πολιτισμό. Συγκεκριμένα, οι αρχαιολόγοι επισημαίνουν πως η σχετική πρόταση για την κατασκευή του πλοίου παρουσιάστηκε μεν από τον εμπνευστή της σε δύο συνέδρια για την αρχαία ναυπηγική, δεν έγινε όμως αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα, αφού «το εγχείρημα δε βασίζεται σε υπαρκτά δεδομένα, εφόσον δε έχει βρεθεί μινωικό ναυάγιο» και όπως σημειώνουν δε στηρίχτηκε στα δεδομένα του ναυαγίου «Ulu Burun», «ως το πλησιέστερο χρονολογικά προς τα μινωικά πλοία πρότυπο (12ος αι. π.Χ.)», ενώ, αντιθέτως, βασίζεται «σε πολλά υποθετικά ή και αυθαίρετα στοιχεία, με αποτέλεσμα να δημιουργεί σύγχυση σχετικά με ιστορικές και αρχαιολογικές παραμέτρους (...)».

Ο σύλλογος προσθέτει σε άλλο σημείο ότι το εν λόγω πρόγραμμα που εφαρμόζεται από το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης από το 2000 σε συνεργασία με οκταμελή ομάδα, «ακολούθησε τις άγονες προσπάθειες της ομάδας για την εξεύρεση χορηγιών, με σκοπό την κατασκευή αρχικά της μυθικής "Αργούς", του πλοίου των Αργοναυτών, και στη συνέχεια ενός "κυκλαδικού" πλοίου. Τελικά, το σχέδιο κατέληξε να υλοποιηθεί ως "μινωικό"» και μάλιστα με «γενναία» χρηματοδότηση από το υπουργείο Πολιτισμού, όπως τουλάχιστον δηλώνουν οι υπεύθυνοί του. Ο ΣΕΑ «εφιστά την προσοχή» της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ «στην τεράστια ευθύνη που έχει, περιβάλλοντας το συγκεκριμένο και παρόμοια εγχειρήματα με το κύρος της», εκφράζει την αντίθεσή του με τη φιλοξενία του πλοίου εντός αρχαιολογικού χώρου και καλεί την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ «να αντιμετωπίσει το θέμα με σοβαρότητα και να είναι ιδιαίτερα προσεκτική» και όσον αφορά στο πρόγραμμα ναυπήγησης της «Αργούς».