Οι αυξημένες ανάγκες για τη χρήση ψυχιατρικών υπηρεσιών δημιουργούν το αδιαχώρητο - με δεδομένες τις ελλείψεις της χώρας μας σε ψυχιατρικές δομές - στο «Δρομοκαΐτειο» και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (ΨΝΑ). Μάλιστα, τους θερινούς μήνες, παρατηρείται αύξηση των εισαγγελικών παραγγελιών για αναγκαστική νοσηλεία, που, πέρα απ' το αδιαχώρητο, δημιουργεί επιστημονικά και δεοντολογικά προβλήματα στις επιστημονικές ομάδες - και ιδιαίτερα τους ψυχιάτρους που έχουν την κύρια ευθύνη - για τις εισαγωγές.

Μάλιστα, οι αυξημένες εισαγγελικές παραγγελίες αποκαλύπτουν μιαν άλλη δραματική διάσταση στην κοινωνική πολιτική: Οτι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αβίωτες καταστάσεις με άτομα που έχουν ειδικές ανάγκες καταφεύγουν στη «λύση» της εισαγγελικής παραγγελίας, θυμίζοντας τον πνιγμένο που πιάνεται απ' τα μαλλιά του. Ετσι, λόγου χάρη, άτομα με αυτισμό ή ηλικιωμένοι με προβλήματα υποδεικνύονται ή αντιμετωπίζονται ως ψυχικώς πάσχοντα και με τη συνδρομή των δικαστικών αρχών κατευθύνονται εν πρώτοις στα ψυχιατρεία και από κει και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει. Αποκαλύπτεται, δηλαδή, η γύμνια σε υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της φτώχειας, της τρίτης ηλικίας, των τοξικομανών, των αποφυλακισμένων και πάει λέγοντας.

Επίσης καταδεικνύεται και μια άλλη διάσταση: Η πολιτική της διάλυσης των ψυχιατρείων μέχρι το 2010 - χωρίς να πραγματοποιηθεί η περίφημη αποασυλοποίηση - που σχεδιάζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης δε δίνει απαντήσεις στις σύγχρονες ανάγκες της χώρας για ψυχιατρικές υπηρεσίες. Αντίθετα, τα ψυχιατρεία χρησιμοποιούνται ως λύση έσχατης ανάγκης.

Τη λύση της έσχατης ανάγκης φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται ή δείχνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται και μαζικοί φορείς άμεσα εμπλεκόμενοι στις περιπτώσεις της αναγκαστικής νοσηλείας, και την αντιμετωπίζουν με την πρακτική του «απεταμάξην απ' εμού το ποτήριον τούτο», αντί να αντιταχτούν συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική που γεννά αυτά τα προβλήματα.

Ετσι, λόγου χάρη, το Σωματείο των Εργαζομένων στο «Δρομοκαΐτειο», ενώ περιγράφει δραματικές στην πραγματικότητα καταστάσεις, τόσο για τους αναγκαστικά εισαγόμενους, όσο και για το ελλιπές προσωπικό, εντούτοις στο «διά ταύτα» περιορίζεται σε μια τρίωρη στάση εργασίας (10 π.μ. - 1 μ.) με αιτήματα όπως ο έλεγχος των εισαγωγών ή η χορήγηση Ολυμπιακού επιδόματος. Το σωματείο εκφράζει ακόμα φόβους, με δεδομένες και τις σχετικές δηλώσεις των υπουργών Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, για τυχόν συμμετοχή τους σε ιδιότυπη γκετοποίηση ανθρώπων, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το σωματείο επισημαίνει ακόμα ότι υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και ειδικά αντρικού νοσηλευτικού, αφού στο νοσοκομείο υπηρετούν 500 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων σε 1.100 οργανικές θέσεις, εκ των οποίων οι 200 είναι νοσηλευτές και μόλις 30 από αυτούς άνδρες. Ζητούν, επίσης, την άμεση προμήθεια ασθενοφόρου.

«Στηλιτεύουμε την υποκρισία που κρύβεται πίσω από τις πρακτικές τέτοιου είδους», είναι η απάντηση του Συλλόγου Εργαζομένων του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), ο οποίος, με ανακοίνωσή του, εκφράζει την ανησυχία του για τα δημοσιεύματα του Τύπου και τις δηλώσεις αρμοδίων σχετικά με τις επαπειλούμενες «επιχειρήσεις - σκούπα», εναντίον των τοξικομανών, ψυχασθενών, αστέγων και μεταναστών.

Η πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, που η ίδια η κοινωνία γεννά και όχι να το «κρύβει», εγκλείοντας τους κατατρεγμένους σε άσυλα και φυλακές, που, για να ωραιοποιηθούν, ονομάζονται «καταστήματα ήπιας παραβατικότητας». Η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν μπορεί, παρά να περιλαμβάνει τη δημιουργία νέων ποιοτικών θεραπευτικών προγραμμάτων, την ενίσχυση των πολιτικών πρόληψης και των προγραμμάτων επανένταξης και όχι την περιθωριοποίηση, τον εγκλεισμό και την καταστολή», επισημαίνεται στην ανακοίνωση του Συλλόγου.