Μια εικόνα που θυμίζει στην πραγματικότητα μεσαίωνα έχει αρχίσει και δημιουργείται τα τελευταία χρόνια στο εμπόριο, καθώς κυβέρνηση, πολυεθνικές και μεγαλέμποροι επιδιώκουν με οποιοδήποτε τρόπο την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου. Τόσο της λειτουργίας, όσο και της εργασίας. Πρόσφατο αποκορύφωμα αυτών των προσπαθειών είναι η παρανομία στο «VILLAGE PARK».

Ωστόσο, η επίθεση που ξεκίνησε πολύ καιρό πριν, είχε και άλλες «κορυφαίες» στιγμές, αλλά και μια σταθερή, αργή μα αποτελεσματική πλευρά. Οι μορφές απασχόλησης μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο «ελαστικές», κάτω από την πίεση των εργοδοτών και με συγκεκριμένα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, η οποία δεν έχει κρύψει ότι στοχεύει σε σημαντική αύξηση του ποσοστού της μερικής απασχόλησης και ωράρια εργασίας που θα προσαρμόζονται εύκολα στις ανάγκες των εργοδοτών. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 40% με 60% των εμποροϋπαλλήλων εργάζονται ως ωρομίσθιοι!

Η τελευταία αλλαγή που είχε γίνει στο ωράριο ήταν πριν τρία χρόνια, το 1997, μετά από συμφωνία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, του ΣΕΛΠΕ (πολυκαταστήματα), του ΣΕΣΜΕ (σούπερ μάρκετ) και της ΕΣΕΕ (έμποροι).

Η συμφωνία που είχε γίνει τότε, προέβλεπε: Ελεύθερη έναρξη της λειτουργίας των καταστημάτων. Καθημερινά κλείσιμο των καταστημάτων στις 8 μ.μ. το χειμώνα και στις 9 μ.μ. το καλοκαίρι. Το Σάββατο θα κλείνουν στις 6 μ.μ. και την Κυριακή αργία, από την οποία εξαιρούνται τα αμιγώς τουριστικά καταστήματα. Στο πλαίσιο αυτό μπορούν οι κατά τόπους εμπορικοί σύλλογοι να προχωρούν σε τοπικές ή κλαδικές συμφωνίες για μικρότερα ωράρια. Παρά το ότι αυτό το πλαίσιο προωθήθηκε, από την πίεση των συνεχών κινητοποιήσεων εμποροϋπαλλήλων - ΕΒΕ ενάντια στην παράταση του ωραρίου (σε διάφορες περιοχές, πολυκαταστήματα κλπ) - η τελική μορφή του κινούνταν στα όρια της απελευθέρωσης και δε διασφάλιζε το κλείσιμο των καταστημάτων τα απογεύματα της Δευτέρας και της Τετάρτης. Επίσης, από τη συμφωνία έλειπε οποιαδήποτε αναφορά στις εργασιακές σχέσεις, στην κατάργηση του ωρομισθίου και της μερικής απασχόλησης, που αποτελούσαν και αποτελούν τα κυριότερα αιτήματα των εμποροϋπαλλήλων.

Το αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας ήταν η εικόνα που έχει διαμορφωθεί σήμερα στο εμπόριο να είναι πολύ χειρότερη από τότε, αφού η μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο έχουν γίνει πάγια κατάσταση. Οι παραβιάσεις των μεγάλων πολυκαταστημάτων και σούπερ μάρκετ, όσον αφορά το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και κατ' επέκταση του ωραρίου εργασίας των εργαζομένων, είναι πλέον δεδομένες, αφού έχουν πετύχει σ' ένα βαθμό την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας, μέρα με τη μέρα εφαρμόζουν και πιο ευέλικτες μορφές εργασίας. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση κάνει με κάθε τρόπο «πλάτες» στις πολυεθνικές του χώρου, μη ελέγχοντας τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας που γίνονται.