«Μία είναι η νέα αλήθεια της ζωής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία: Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι πρέπει να εργάζονται περισσότερες ώρες (...) στη Βρετανία περισσότερο από το 25% του εργατικού δυναμικού εργάζεται τουλάχιστον 48 ώρες εβδομαδιαίως (...) το μόνο που μας απασχολεί είναι η μείωση του κόστους, χρειαζόμαστε ανθρώπους πρόθυμους να δουλέψουν περισσότερο, εξηγεί ο εκπρόσωπος της Ζήμενς. Στη Βαυαρία η εργασιακή βδομάδα αυξήθηκε από τις 40 στις 42 ώρες (...) οι Γάλλοι έχουν θερινή άδεια 25 ημερών, οι Γερμανοί 30, ενώ οι Ιάπωνες 16 ημερών και στις ΗΠΑ μόνο 12 ημέρες. Πλέον όμως οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν επιτρέπουν τέτοιες πολυτέλειες» (το ρεπορτάζ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Ο αριθμός των απασχολουμένων σε θυγατρικές γερμανικών εταιριών στην Ανατολική Ευρώπη αυξήθηκε μέσα σε μια δεκαετία (1990-2001) από τις 5.000 στις 830.000 (...) Το 2003 το ωριαίο κόστος στους τομείς της βιομηχανίας και υπηρεσιών στη Γερμανία διαμορφώθηκε στα 28,8 ευρώ, όταν στη Σλοβενία είναι 11,71 ευρώ, στην Ουγγαρία 5,9 και στην Πολωνία 5,45» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Για αμοραλισμό και ιστορική αναισθησία κατηγορείται η Εσθονία - μία εκ των 10 νέων χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης - μετά την πραγματοποίηση επίσημων τελετών και παρελάσεων από βετεράνους των ναζιστικών Waffen SS στην πρωτεύουσα Ταλίν με άδεια των αρχών. Οι εσθονικές μονάδες των Ες-Ες σχηματίστηκαν το 1942 με προσωπική διαταγή του Αδόλφου Χίτλερ ο οποίος είχε θέσει τη χώρα υπό την κατοχή του» (το ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ).