Τις μέρες αυτές, το ελληνικό κράτος θέλει να δώσει την ελληνική υπηκοότητα στον προπονητή της Εθνικής ομάδας, Οτο Ρεχάγκελ. Εγώ, απεναντίας, θέλω να καταθέσω την ελληνική υπηκοότητά μου, δε θέλω πια να είμαι Ελληνας. Αυτά μας γράφει με έντονη αγανάκτηση και πίκρα ένας μακροχρόνια άνεργος (τα στοιχεία του είναι στη διάθεση της εφημερίδας).

Απολύθηκα από υπεύθυνη θέση σε δημόσιο οργανισμό, σημειώνει στην επιστολή του, πριν από δύο και πλέον χρόνια, σε ηλικία 51 ετών. Κι από τότε αναζητώ μάταια εργασία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κανείς δεν προσλαμβάνει άνθρωπο αυτής της ηλικίας. Αυτό μου λέει και ο ΟΑΕΔ, στον οποίο υπάγομαι.

Αυτό είναι, αγαπητοί, το ελληνικό κράτος. Σε αυτό το κράτος είναι υποχρεωμένα να ζήσουν τα παιδιά μου και ασφαλώς ντρέπομαι γι' αυτό. Αποτέλεσμα όλων αυτών να μην έχω εγώ ο ίδιος τα απαραίτητα προς το ζην, πολύ δε περισσότερο τα παιδιά μου, τα οποία ζουν με τη μητέρα τους και δεν μπορεί να τα συντηρήσει.

Τι έχουν, άραγε, να πουν οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής αρμόδιοι, που φούσκωναν από εθνική περηφάνια και έξαρση τις προηγούμενες μέρες;