Ο Πίτερ Σέλερς δεν ήταν, βέβαια, Μάρλον Μπράντο. Ηταν, όμως, κι αυτός, ένας άριστος ηθοποιός, που ό,τι έπιανε στα χέρια του, του έδινε υπόσταση! Ειδικά στον Πάνθηρα δημιούργησε έναν ανεπανάληπτο τύπο. Η παγκόσμια επιτυχία του επιθεωρητή Κλουζό οφείλεται, κυρίως, στον Πίτερ Σέλερς. Γιατί, βέβαια, το ίδιο το έργο, η ισχνή υπόθεση, οι περιορισμένες κινηματογραφικές αρετές του (ποιος νοιάζεται, τώρα, για τα πλάνα, ας πούμε, ή για τη «δράση», όταν έχεις έναν τέτοιον ηθοποιό;), δεν προδιέγραφαν τέτοιες -και τόσες- εμπορικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες που γνώρισε το έργο.

Θυμίζουμε, για την ιστορία, την «υπόθεση» της ταινίας: Το περίφημο διαμάντι «Ροζ Πάνθηρας», για μια ακόμα φορά κάνει φτερά. Ο επιθεωρητής Κλουζό αναλαμβάνει δράση. Αντί, όμως, να λύσει το ζήτημα με τις απρόσμενες «πρωτοβουλίες» του, οδηγεί τους πάντες, και πρώτον απ' όλους, φυσικά, το γενικό επιθεωρητή Ντρέιφους (τι σχέση και αυτή!), στην τρέλα. (Αλλος άριστος ηθοποιός ο Χέρμπερτ Λομ, που υποδύεται τον Ντρέιφους).

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Μπλέικ Eντουαρντς, που είναι και συν-σεναριογράφος μαζί με τον Φρανκ Γουόλντμαν, δημιούργησε μια «κλασική» κωμωδία. Πότε με απρόσμενες καταστάσεις και πότε με «προετοιμασία» και με καλά ελεγχόμενη «αναμονή» για την έκρηξη που, οπωσδήποτε, θα προκύψει, παγιδεύει το θεατή και τον κρατάει σε εγρήγορση. Η ταινία δε σε αφήνει να «ησυχάσεις». Στο επόμενο πλάνο μπορεί να προκύψει το γέλιο. Και πρέπει να είσαι πάντα στην «τσίτα».

Η «Επιστροφή του Ροζ Πάνθηρα» γυρίστηκε το 1975, και είναι η τρίτη ταινία της σειράς με το ίδιο θέμα. Παίζουν ακόμα: Κρίστοφερ Πλάμερ, Κάθριν Σελ, Πίτερ Αρνέ. (Εκράν, Οντεόν Αβάνα).