Η αύξηση του κόστους στη διοργάνωση των Αγώνων ιδιαίτερα όσον αφορά στις κατασκευές, αλλά και τα πρώτα σημάδια για τις υπερβολές όσον αφορά στην ασφάλεια ήταν το χαρακτηριστικό των Ο.Α. του Σίδνεϊ. Αν και η διοργάνωση θεωρήθηκε επιτυχημένη, εντούτοις θα 'λεγε κανείς ότι οι Αγώνες της Αυστραλίας αποτέλεσαν τον ...πύραυλο που εκτόξευσε στα ύψη το κοστολόγιο των Αγώνων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το στάδιο της πόλης, που αποτέλεσε το ...καμάρι των διοργανωτών, χωρητικότητας 110.000 θεατών, κόστισε 150 δισ. δρχ. σπάζοντας κάθε ρεκόρ μέχρι τότε. Τα ίδια ισχύουν και για την κατασκευή του Κέντρου Τύπου, που κόστισε 5,5 δισ. δρχ. Την εμφάνισή του όμως έκανε και το θέμα της καταπάτησης του περιβάλλοντος αφού οι Αυστραλοί διοργανωτές κατηγορήθηκαν ότι και σε αυτό τον τομέα έκαναν παραβάσεις και χαρακτηριστικό είναι ότι η οργάνωση «ΓΚΡΙΝΠΙΣ» βαθμολόγησε την Οργανωτική με 6 (με άριστα το 10). Προβλήματα δημιουργήθηκαν και στις μετακινήσεις. Οσο για τα μέτρα ασφάλειας άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους οι υπερβολές, με τον στρατό να είναι σε πλήρη ετοιμότητα. Αφορμή στάθηκαν τα σχέδια για τρομοκρατικό χτύπημα που βρέθηκαν κοντά σε πυρηνικό αντιδραστήρα της περιοχής.

Οι αγώνες. Η διοργάνωση του Σίδνεϊ για τον ελληνικό αθλητισμό θα μείνει για πάντα χαραγμένη. Η συγκομιδή των 13 μεταλλίων, που κατέταξε τη χώρα μας στη 17η θέση του κόσμου, καθώς επίσης και μια σειρά άλλων σημαντικών επιδόσεων (20 πλασαρίσματα στις πρώτες οκτάδες) ήταν ό,τι καλύτερο έδειξε η χώρα μας στους αγώνες. Στα αξιοσημείωτα και η επιτυχία του Κουβανού πυγμάχου Φελίξ Σαβόν που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία του για τρίτη συνεχόμενη Ολυμπιάδα ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του συμπατριώτη του Τεόφιλο Στίβενσον.

Το πρόσωπο που ξεχώρισε: Η νίκη του Κώστα Κεντέρη στα 200 μ. κατέπληξε τους πάντες. Σε ένα αγώνισμα που τα πρωτεία είχαν οι Αμερικανοί, ο Ελληνας αθλητής κατάφερε να ανέβει στο πρώτο σκαλί. Μέσα σε τέσσερις κούρσες (προκριματικά έως τελικό) συνέτριψε δυο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ με τελευταίο το 20,09 στον τελικό. Η νίκη του αναγνωρίστηκε απ' όλους τους μεγάλους αντιπάλους του, όπως ο Μπόλτον, ο Κάμπελ, ο Τόμσον.