Και για να γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι. Είναι ή δεν είναι ένα βασικό και στοιχειώδες δικαίωμα του κάθε πολίτη και, ιδιαίτερα, των νέων η άθληση; Πρέπει ή δεν πρέπει η οργανωμένη κοινωνία και, πρωτίστως, το όποιο κράτος, να εξασφαλίζει επαρκώς και ισότιμα το δικαίωμα αυτό σε όλους; Μπορεί να γίνει αυτό, με τη μετατροπή του αθλητισμού σε εμπόρευμα και σε αντικείμενο εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας, όπως συμβαίνει σήμερα, με τις πολυεθνικές, τις κάθε λογής «αλυσίδες» γυμναστηρίων και διακίνησης σκευασμάτων, τους «χορηγούς», κλπ., κλπ. και με το σημερινό πολιτικό - αθλητικό σύστημα και το καπιταλιστικό κράτος, να αποτελούν τους μοχλούς προώθησης και επιβολής της άθλιας αυτής πραγματικότητας; Είναι ή δεν είναι η σημερινή έκφραση του στρεβλού και άρρωστου πρωταθλητισμού, το πάση θυσία κυνήγι των επιδόσεων και των ρεκόρ, τα αναβολικά και τα κάθε λογής φαρμάκια, μια συνέπεια, πρώτα και κύρια, της εντεινόμενης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, της αυξανόμενης συνεχώς κυριαρχίας των μεγάλων εταιριών, του απάνθρωπου ανταγωνισμού και του κυνηγητού του θεάματος και των κερδών, της καλλιέργειας και συνεχούς αναπαραγωγής των αντίστοιχων προτύπων και ειδώλων; `Η, μήπως, υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία ότι στο δρόμο αυτό βαδίζουν χέρι χέρι οι πολυεθνικές, το καπιταλιστικό κράτος και οι κάθε λογής πολιτικοί και αθλητικοί υπηρέτες του συστήματος, είτε στην Ελλάδα, είτε στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, είτε στη ΔΟΕ;