Με δήλωσή του ο Ιβάν Μέλνικοφ, Α` αντιπρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), αναφέρεται στις τελευταίες εξελίξεις μετά τις αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία. Η δήλωσή του έχει ως εξής:

«Οπωσδήποτε, το κύριο τώρα είναι να γίνει ό,τι είναι δυνατό για τη σωτηρία της ζωής των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών. Την ίδια ώρα, δεν μπορούμε να μη συλλογιστούμε το κύριο: τις αιτίες των τρομοκρατικών ενεργειών που γίνονται. Και οι αιτίες πρώτα απ' όλα δεν είναι στη "διεθνή τρομοκρατία", που εδώ κι ένα διάστημα αποτελεί προσφιλές επιχείρημα για τη δικαιολόγηση της προσωπικής αφερεγγυότητας πολλών πολιτικών και στρατιωτικών. Οι αιτίες είναι πολύ βαθύτερες και σοβαρότερες. Οι ρίζες του προβλήματος είναι καταρχήν στο εσωτερικό της χώρας. Της χώρας που πριν μόλις δέκα χρόνια ήταν η πιο ασφαλής, ενώ τώρα οι Ρώσοι πολίτες νιώθουν ανυπεράσπιστοι, κι η Ρωσία βρίσκεται στον κατάλογο των κρατών με, ίσως, τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα.

Η διάλυση της οικονομίας, το συσσωρευμένο βάρος των κοινωνικών προβλημάτων, η ανεργία, η φτώχεια, η ατελείωτη και συχνά απερίσκεπτη μεταρρύθμιση των οργάνων ασφαλείας, η όξυνση των διεθνικών προβλημάτων, τα λάθη που έγιναν στην Τσετσενία, το αδυνάτισμα των πολιτιστικών σχέσεων ανάμεσα στους λαούς της Ρωσίας, είναι οι βασικές αιτίες των έκτακτων καταστάσεων που εμφανίζονται. Κι ακριβώς η σημερινή εξουσία, που γέννησε αυτά τα προβλήματα, είναι ολοφάνερο πως είναι αδύνατο να τα ξεπεράσει.

Μάλλον γι' αυτό και στο μόνο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Πούτιν, για τη βάρβαρη κατάρριψη των δύο επιβατικών αεροπλάνων, είναι πως υπάρχει σχέση των Τσετσένων τρομοκρατών με τη διεθνή τρομοκρατία. Νομίζω πως ο κόσμος, που κάθε άλλο παρά με αδιαφορία παρακολουθεί αυτές τις εθνικές δυστυχίες και καταστροφές, δε θα ησυχάσει από το μέγεθος αυτού του γεωπολιτικού συμπεράσματος. Πολύ περισσότερο που σε αυτό το συμπέρασμα, από τη μια, γίνεται προσπάθεια να αποδοθούν όλα τα προβλήματα στη διεθνή τρομοκρατία κι, από την άλλη, γίνεται προσπάθεια αποφυγής της όποιας ευθύνης γι' αυτά που διαδραματίζονται. Κι όμως, θα πρέπει να δούμε το γεγονός πως ούτε η τεράστια Κίνα, ούτε η μικρή Κούβα, ούτε οι σκανδιναβικές χώρες, ούτε οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, κι ακόμη οι γείτονές μας, η Λευκορωσία κι η Ουκρανία δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Καθεμιά από αυτές τις χώρες έχει τη δική της συνταγή "άμυνας": αλλού είναι το υψηλό επίπεδο ζωής, αλλού το καλά εφαρμοζόμενο σύστημα ασφάλειας, αλλού η καλά επεξεργασμένη εξωτερική και διεθνική πολιτική. Η Ρωσία έχει τεράστιες δυσκολίες σε καθένα από αυτά τα θέματα.

Δυστυχώς η κοινωνία μας ακόμη δε βλέπει στη σειρά των εκρήξεων, της σύλληψης ομήρων και των φοβερών θανάτων, την ευθύνη της εξουσίας και του σημερινού Προέδρου. Πέρα απ' αυτό, όσο παράδοξο και να είναι, αυτά τα έκτακτα γεγονότα, δυστυχώς, μόνο ενισχύουν τη θέση της εξουσίας. Μέσα στην κατάσταση του πανικού και του φόβου χάνεται η ικανότητα κριτικής ανάλυσης. Κι όμως, ακριβώς η κριτική ανάλυση επιτρέπει να φανεί το γεγονός πως η σημερινή ηγεσία της χώρας αποφεύγει την επίλυση των ώριμων κοινωνικών προβλημάτων και την ευθύνη για την εξασφάλιση της ασφάλειας κι ενδιαφέρεται μόνο για τον αγώνα ενάντια στην αντιπολίτευση και τη διατήρησή της στην εξουσία».