Ανταρτομάνα Ρούμελη στ' «Ασπρα Σπίτια» | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Κόντρα στη νέα (α) ταξία

Ανταρτομάνα Ρούμελη στ' «Ασπρα Σπίτια»

Ενα αλώνι θάλασσας, με ολοτρόγυρα χαμηλούς λόφους, γεμάτους παπαρούνες.

Λίμνη ακύμαντη, το λιμανάκι στα Αντίκυρα, απ' όπου κινούσαν τότε, τον καιρό της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ, τα ΕΛΑΝίτικα καράβια του Ζαχαριά.

Στο νοτισμένο ανοιξιάτικο απομεσήμερο, φεύγουν κατά τη δύση χρυσορόδινα σύννεφα, θαλασσοπούλια και γλαρόνια. Κι εμείς ανηφορίζουμε, λίγο πιο πάνω, στα «Ασπρα Σπίτια», στον οικισμό των εργαζομένων στους βωξίτες της περιοχής, και τα προϊόντα της «Αλουμίνιον Ελλάς».

Εδώ, στον οικισμό των 1.500 εργαζομένων και με πρόσκληση της συντακτικής επιτροπής του λαμπρού περιοδικού «Εμβόλιμον» του συλλόγου «Φίλων του Λόγου» και τη στήριξη της διεύθυνσης, σύναξη τιμής, μνήμης και ιστορικής συνέχειας της Εθνικής μας Αντίστασης. Ετσι βρεθήκαμε συγκεντρωμένοι στη σύγχρονη, φωτεινή και καλαίσθητη αίθουσα, που του παραχωρήθηκε για πνευματικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στεριανοί καπετάνιοι του ΕΛΑΣ, καπεταναίοι του ΕΛΑΝ που ένωσε τους αγώνες στο βουνό και τις πόλεις, με τους ηρωισμούς στη θάλασσα και τις παραδόσεις της ναυτοσύνης.

Μαζί μας, παλιοί και νέοι σύντροφοι, αγωνιστές εργαζόμενοι, «τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας», για ν' ακούσουν, να μάθουν για το μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα, για να δακρύσουν για την ανεκτίμητη εκείνη εποποιία, για τους ηρωισμούς και τις θυσίες της λεβεντομάνας Ρούμελης, για την Εθνική μας Αντίσταση, «που δεν είναι μόνο μνημοσύνη, αλλά και εθνικό κεφάλαιο, παρότρυνση και διδαχή για τους αγώνες στο θολό ορίζοντα των οξύτατων νέων προβλημάτων της παγκοσμιοποιημένης βίας και αταξίας», όπως τονίστηκε στην κεντρική ομιλία.

Ανάμεσα στους παλαίμαχους εκείνων των ηρωικών χρόνων και της συμμετοχής στο σήμερα, ο αειθαλής «φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης», ο Σπύρος Μελετζής, ο καπετάν Ζαχαριάς, θαλασσομάχος των καϊκιών του ΕΛΑΝ, ο Γιώργης Μωραΐτης, πολλές γυναίκες αγωνίστριες, νέοι άνθρωποι.

...Την ώρα της σιωπής δεν ξεχνούν αυτούς τους πολλούς, που έφυγαν από κοντά μας, στις μάχες, στα ολοκαυτώματα, στις κρεμάλες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στους εσωτερικούς διωγμούς. Θυμούνται και υπόσχονται στη μνήμη τους: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ - ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ. Τριγύρω παπαρούνες του ΑπριλοΜάη, ματωμένο στεφάνι μνημοσύνης.

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ