Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κεντρικός ομιλητής την Κυριακή το βράδυ, αναφέρθηκε στην ιστορία του Φεστιβάλ, σημειώνοντας: «Πριν από 30 χρόνια ακριβώς, έγινε το 1ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", εκφράζοντας τότε ένα μαχητικό ριζοσπαστισμό των νέων εργατών και γενικότερα της νεολαίας, που μετά την πτώση της δικτατορίας άρχισε να εκφράζεται και να εμφανίζεται. Μπόλιασε εκείνη την εποχή τη νέα γενιά με ιδανικά και αξίες, που ήταν καταχωνιασμένα από την άρχουσα τάξη. Με τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, του Δημοκρατικού Στρατού και έφερε αποτελέσματα αυτή η πρώτη ενέργεια του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή". Εφερε αποτέλεσμα διαχρονικά, γιατί, από την πρώτη στιγμή, αυτόν το ριζοσπαστισμό η άρχουσα τάξη, ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, προσπάθησαν να τον ανακόψουν και να τον ενσωματώσουν».

Συνδέοντας το ρόλο του φεστιβάλ με το σήμερα, ο ομιλητής υπογράμμισε: «Στις σημερινές συνθήκες, σ' αυτήν την καταχνιά που καλλιεργούν ο ιμπεριαλισμός και η άρχουσα τάξη, έχουμε ένα μεγάλο καθήκον. Πιο μαχητικά να βγάλουμε στο προσκήνιο το ζωντανό και προοδευτικό έργο, το οποίο υπάρχει, το οποίο δημιουργείται εκεί που ζει, εκεί που παλεύει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Ενα έργο, όμως, που κρύβεται κάτω από τους τόνους των σκουπιδιών της τέχνης - εμπόρευμα, όπως την έχουν καταντήσει. Πιο μαχητικά να στηρίξουμε το καλλιτεχνικό έργο, που δεν προσαρμόζεται στα ασφυκτικά όρια του συστήματος, του συμβιβασμού, της ατομικής λύσης και της κουλτούρας των λίγων. Να ενισχύσουμε, δηλαδή, τον άλλο πόλο στον πολιτισμό, που εκφράζει το όραμα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που εκφράζει την αλληλεγγύη στους λαούς, τα ιδανικά και τις αξίες του σοσιαλισμού».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επισημαίνοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται μετά το τέλος της Ολυμπιάδας των πολυεθνικών, του ντόπινγκ και του ΝΑΤΟ, της σήψης του αθλητισμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων, υπογράμμισε: «Μία είναι η απάντηση, λαϊκή συσπείρωση, λαϊκή, αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική αντεπίθεση» και συνέχισε: «Για τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, το μήνυμα με το κλείσιμο της Ολυμπιάδας, το δίνει το μήνυμα πολιτισμού και αντίστασης. Το δίνει το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη και η συγκέντρωση ενάντια στον Πάουελ, το δίνει η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα ενάντια στις κάμερες παρακολούθησης του ελληνικού λαού, το δίνει η πάλη, τελικά, για μαζικό λαϊκό αθλητισμό ενάντια στη νέα μάστιγα, εξίσου απειλητική για τη νεολαία και το λαό, όπως τα ναρκωτικά, ενάντια, δηλαδή, στο ντόπινγκ. Κανένας δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να ανεχτεί αυτήν την κατάσταση. Γιατί η Ολυμπιάδα αυτό που έφερε για τον ελληνικό λαό είναι τον "τρομονόμο" πριν διεξαχθεί το "ευρωσύνταγμα" σύλληψης και έκανε το ΝΑΤΟ, στην πράξη, χωροφύλακα της εσωτερικής πολιτικής ζωής. Και μαζί με αυτά τη σαπίλα που κυριαρχεί στον αθλητισμό».

Ο Δ. Αρβανιτάκης κάλεσε τους εργαζόμενους, το λαϊκό κόσμο: «Παρακάμψτε την όποια προκατάληψη, να συστρατευτείτε μαζί με το ΚΚΕ για να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας, αλλά, ταυτόχρονα, να έρθουν στο προσκήνιο ιδανικά και αξίες που έγραψε στα παλιά της υποδήματα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Καλούμε, ταυτόχρονα, τον αριστερό κόσμο, όλους εκείνους τους αριστερούς, που για διάφορους λόγους αυτά τα χρόνια δε στάθηκαν πλάι στο ΚΚΕ, αλλά τον τελευταίο καιρό βγάζουν συμπεράσματα, συστρατεύονται μαζί μας, στηρίζουν χωρίς να συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Αυτόν τον κόσμο καλούμε πιο αποφασιστικά να στηρίξει αυτήν τη μεγάλη υπόθεση, για την οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, του λαϊκού Μετώπου.

Η ηγεσία του ΣΥΝ όλα αυτά τα χρόνια, μια δεκαετία και πάνω, αυτό που έκανε μόνο ήταν να βάζει εμπόδια σε όποια κίνηση ριζοσπαστισμού, σε όποιο σκίρτημα είχαν τα λαϊκά στρώματα μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες της επικράτησης της αντεπανάστασης μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Με όλες μας τις δυνάμεις λοιπόν, σύντροφοι και συντρόφισσες, με νέα ορμή, με συμμάχους να βάλουμε στη ζωή αυτήν μας την πρόταση που θα δώσει ώθηση. Πίσω από αυτήν τη γραμμή της αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, την πλουτοκρατίας της Ελλάδας και τα κόμματά της, δεν υπάρχει ελπίδα ούτε επιμέρους κατακτήσεις να έχει ο ελληνικός λαός».

«Γι' αυτό, κατέληξε, σαν ΚΚΕ στις 9/10, οργανώνουμε πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα» και συνέχισε: «Για να απαιτήσουμε κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 880 ευρώ και επιδότηση των ανέργων για να επιβιώσουν με το 80% του μεροκάματου και όχι με 12, 20 ευρώ για 20 μήνες, όπως γίνεται σήμερα. Μέτρα να στηριχτεί η φτωχή και μεσαία αγροτιά με σύστημα τιμών και επιδοτήσεων, που θα παραμένει ο φτωχός και μικρός καλλιεργητής στο χωράφι του και θα μπορεί να επιβιώσει. Μέτρα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, των ΕΒΕ».