Μην κλαις, Ρωσία! Ο θρήνος σου, λυγμός της ανθρωπότητας, όμως, δε σε λυπούνται οι εχθροί. Μην καρτερείς να σηκωθούν οι άγγελοι από τα φέρετρα, δε ζωντανεύουν οι νεκροί. Μην ψάχνεις παρηγοριά, τα λόγια δε γιατρεύουν τις πληγές. Μη ζητάς βοήθεια από κανέναν, μόνη σου θ' ανεβείς το Γολγοθά. Σκούπισε τα δάκρυά σου, σφίξε τα δόντια. Και στάσου όρθια. Κάνε τη θλίψη σου οργή, την πίκρα αγανάκτηση. Απαίτησε δικαίωση, πάρε εκδίκηση. Θυμήσου: Για τα θύματα των τσάρων εκδικήθηκαν οι γενναίοι με την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα. Τους νεκρούς του Πατριωτικού Πολέμου δικαίωσαν οι ειρηνικές παρελάσεις στην Κόκκινη Πλατεία. Χρέος σου, από τα συντρίμμια σου να σηκωθείς. Το θέλει ο λαός σου, που πρωτόκανε το άλμα προς τον ουρανό. Το χρειάζεται ο κόσμος ολόκληρος, που κάποτε είχε εναποθέσει τις ελπίδες του σ' εσένα.

Ο νέος τσάρος μυξοκλαίει. Μην τον πιστεύεις, έτσι έκανε και για το Κουρσκ, για το θέατρο της Μόσχας και κατάφερε να «τη βγάλει καθαρή». Κάνει πως αναπολεί τα «περασμένα μεγαλεία». Μην τον εμπιστεύεσαι, είναι από κείνους που σε πρόδωσαν. Μιλάει για τρύπια σύνορα της πατρίδας. Μην τον ακούς, είναι απ' αυτούς που άνοιξαν τις κερκόπορτες. Καταγγέλλει τους εχθρούς. Μην τον πιστεύεις, φίλοι του είναι και συνεργάτες κι ας «τρώγονται» για τα μερίδια της νέας μοιρασιάς. Το παίζει σοβαρός για να μην παραμεριστεί παράκαιρα, όπως ο «σημαδεμένος» πρωτομάστορας κι ο γραφικός προκάτοχός του. Κάνει πως διαθέτει την περηφάνια της ρώσικης ψυχής, ξεγελώντας αφελείς και ευκολόπιστους. Υπουλος και μοιραίος, όπως όλοι οι «μετέπειτα».

Κι οι φονιάδες των παιδιών σου προσπαθούν να σου πιάσουν κουβέντα. Σου ζητούν οικόπεδο για ξεχωριστή πατρίδα, που θα την παραδώσουν «πεσκέσι» στους ξένους. Λένε πως μάχονται για την ελευθερία κι είναι υποταγμένοι, ψυχή τε και σώματι, στα μεγάλα αφεντικά. Θέλουν να φαίνονται καθαροί κι ανιδιοτελείς, αλλά προδίδει τη βρωμιά και την ανιδιοτέλειά τους, η βαριά οσμή του πετρελαίου και το χρώμα του χρήματος που απέκτησαν συναναστρεφόμενοι με τους άπληστους πετρελαιάδες και τους πράκτορες της CIA. Ισχυρίζονται πως είναι τολμηροί και γενναίοι και πυροβολούν πισώπλατα μωρά και γέροντες. Μαυροφορούν πενθώντας, τάχα, τους νεκρούς τους και την ώρα της δράσης χρησιμοποιούν στολές καμουφλάζ του ΝΑΤΟ.

Τα μάτια όλου του κόσμου στρέφονται πάλι σ' εσένα, Ρωσία. Και δεν έχεις το δικαίωμα ν' απογοητεύσεις κι άλλη φορά την ανθρωπότητα. Εσύ που γέννησες τον Λένιν, δε δικαιολογείσαι να προσκυνάς τον Πούτιν. Εσύ που πρόσφερες στον κόσμο τον Ντοστογιέφσκι, τον Γκόρκι, τον Μαγιακόφσκι, δεν μπορεί να ζεις στην παγκόσμια μιζέρια. Σήκω, τράβα πάλι μπροστά και θα σ' ακολουθήσουν ξανά πολλοί. Το άλικο αίμα των εκατοντάδων μικρών παιδιών σου, που θυσιάστηκαν στην Μπεσλάν, ας γίνει το μελάνι για να χαραχτεί η αρχή μιας νέας κόκκινης πορείας στην Ιστορία. Κι αυτή τη φορά η πορεία δε θα διακοπεί άδοξα και η Ιστορία δε θα πισωγυρίσει...