Από καταβολής δικομματισμού... και Κλαυθμώνος, η έφοδος στον κρατικό μηχανισμό και η νομή των αξιωμάτων και των άλλων «προσόδων», θεωρούνταν αναφαίρετο «δικαίωμα» του νικητή των εκλογών. Αυτό έκανε το ΠΑΣΟΚ στα είκοσι χρόνια που κυβέρνησε, οικοδομώντας ένα «πράσινο κράτος», αυτό επιχειρεί η ΝΔ με το ξήλωμά του και την επέλαση των γαλάζιων. Τα περί αξιοκρατικών διορισμών είναι φυσικά σκέτη υποκρισία και φτηνές δικαιολογίες.

Οι κομματικοί μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν μπορούν να υπάρξουν αν σε σταθερή βάση δεν «ταΐζονται» με μεγάλα κομμάτια από τη λεία της εξουσίας. Ταυτόχρονα είναι και απαραίτητη προϋπόθεση για να εξαγοράζουν ψήφους και «συναίνεση» στην πολιτική τους. Αυτή είναι η μία όψη των πραγμάτων. Τα παράξενα αρχίζουν όταν εν χορώ τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ σηκώνουν, όπως τώρα, ένα τεράστιο θόρυβο γιατί τάχα οι «κακές» κλαδικές «ζητούν μερίδιο στην άσκηση της εξουσίας», ή «διεκδικούν τα λάφυρα της εκλογικής νίκης». Γενικότερα καλλιεργούν μια εικόνα ότι οι κομματικοί μηχανισμοί είναι ένα «βαρίδι» στα πόδια της εκάστοτε κυβέρνησης που την εμποδίζει τάχα να εφαρμόσει την πολιτική της. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Τι επιδιώκουν λοιπόν τα αφεντικά των ΜΜΕ;

Πρώτον, να βοηθήσουν την εκάστοτε κυβέρνηση να «απελευθερωθεί» από τις προεκλογικές «δεσμεύσεις» της, να αγνοήσει τις πιέσεις «από τα κάτω» για εκπλήρωση των υποσχέσεών της και να προχωρήσει απερίσπαστη στην «μία και μοναδική» πολιτική. Το μήνυμα, δηλαδή, απευθύνεται κυρίως στα εκατομμύρια των ψηφοφόρων της ΝΔ που «τσίμπησαν», παρά στα στελέχη του κόμματος που ήδη βρίσκονται σε διαδικασία «μετάταξης» στον κρατικό μηχανισμό.