Προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ ότι του κλέβει τα συνθήματα. Και δεν είχε πολύ άδικο. Απλά, δεν ήταν κλοπή. Πιστή αντιγραφή ήταν από το ίδιο σκονάκι των εντολών της άρχουσας τάξης, που χτες υλοποιούσε το ΠΑΣΟΚ και με τη σκάντζα βάρδια ήρθε να υλοποιήσει η ΝΔ.

Σήμερα ο καυγάς συνεχίζεται, πάντα επί της διαχείρισης της ίδιας, άγριας για τα λαϊκά στρώματα, πολιτικής. Ασκώντας την ίδια πολιτική, η ΝΔ ανακατεύει τα νούμερα, αυτό δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ, που βλέπει την εικόνα της ευημερούσας Ελλάδας να καταρρέει τόσο απλά, με μια επίσκεψη των ελεγκτών της Eurostat. Ο καυγάς, όπως εξελίσσεται μέσα από τις στήλες των δημοσιογράφων του Αλογοσκούφη και του Παπαντωνίου, θα έβγαζε και γέλιο, αν τα νούμερα στα οποία αναφέρεται δεν αφορούσαν στον καθημερινό Γολγοθά εκατομμυρίων νοικοκυριών. Αν δεν ήταν τόσο προκλητικό να αξιώνει το ΠΑΣΟΚ να του αναγνωριστεί «διεύρυνση της παραγωγικής βάσης», όταν το κλείσιμο εργοστασίων δεν έχει σταματημό.

Σώφρονες οι του «λαϊκού» Τύπου προτιμούν να καταγράφουν την πραγματικότητα, που βιώνει η εργατική τάξη, κάνοντας γαργάρα το ποιος φταίει γι' αυτήν την κατάσταση.

«Νυν υπέρ πάντων ανταγωνιστικότητα», είναι το σύνθημα - μήνυμα. Αυτό υπηρετεί ο όρος «διαρθρωτικές αλλαγές», που ζητά το κεφάλαιο και σπεύδει να υλοποιήσει η σημερινή κυβέρνηση, όπως έσπευδε και η χτεσινή.

Στο ενδιάμεσο, αρκεί ένας υπουργός προπαγάνδας κατάλληλα δικτυωμένος, χτες ο Ρέππας, σήμερα ο Παναγιωτόπουλος, για να κλείνει πονηρά το μάτι στον συνταξιούχο των 500 ευρώ, πως αυτός ο ...φιλεργάτης υπουργός θέλει να του δώσει 25 ολόκληρα ευρώ (κάτι λιγότερο κι από ένα μπουκάλι νερό τη μέρα), αλλά ο κακός της υπόθεσης, ο της Εθνικής Οικονομίας «ενδέχεται» να μειώσει τις παροχές.

Χρειάζεται πολύ θράσος, την ώρα που κολυμπάς στο χρυσάφι, να εμπαίζεις ανθρώπους που 'χουν ματώσει για κάθε σεντς που υπάρχει στην τσέπη σου.