Στην Μαρία Κάλλας θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Με τη φωνή της δημιούργησε ένα νησί, για να ξαποσταίνουν τα όνειρα των ανθρώπων, διαβατάρικα πουλιά των δειλινών όλων των ουρανών και μια πατρίδα εντός μας, όπου κελαρυστά νερά κεντάνε τον κόσμο τούτο... Η ματιά της ένας απέραντος ανοιχτός ορίζοντας, που ακουμπάει τη ματιά του και ανασαίνει ο κόσμος.

Καικιλία - Σοφία - Αννα - Μαρία Καλογεροπούλου (Κάλλας), Νέα Υόρκη, 2 Δεκέμβρη του 1923, δύσκολα παιδικά χρόνια και μόνη διέξοδος το σχολείο και οι σαββατιάτικες ραδιοφωνικές εκπομπές που μετέδιδαν από τη Μετροπόλιταν Οπερα.

1931 το πρώτο πιάνο, σινεμά και βόλτες στο Σέντραλ Παρκ, όπου στη Δανειστική Βιβλιοθήκη μπορούσες να δανειστείς και δίσκους, 2 για 10 σεντς κάθε φορά.

Αθήνα, Εθνικό Ωδείο, 1937 και η Μαρία Τριβέλλα ακούει μια παχουλή κοπελίτσα με μεγάλα μυωπικά γυαλιά που τραγουδάει. «Η κόρη σας έχει μεγάλο ταλέντο»...

Στις 3 Απρίλη 1940, η φωνή της υψώθηκε για πρώτη φορά από τα ραδιοκύματα της Εθνικής Ραδιοφωνίας. Στις 20 Ιούνη του ίδιου έτους, υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με τη Λυρική Σκηνή.

Εμφανίσεις μέσα στην Κατοχή και στις 3 Αυγούστου 1945 η Μαρία Κάλλας δίνει το αποχαιρετιστήριο ρεσιτάλ της, ερμηνεύοντας «Ντον Τζιοβάνι» του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.

Στις 14 Σεπτέμβρη 1945, η Μαρία Κάλλας έφυγε για τις ΗΠΑ, όπου θα ξαναβρεί τον πατέρα της.

1947, Μαρία Κάλλας και ένας Ιταλός βιομήχανος τούβλων ο Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, που θα τον παντρευτεί δύο χρόνια αργότερα. Εκείνος ορκίστηκε να την κάνει τη μεγαλύτερη τραγουδίστρια του κόσμου. Της επέβαλε εξαντλητική δίαιτα και το «ασχημόπαπο» γίνεται «κύκνος»: Η Μαρία θα φθάσει να ζυγίζει λιγότερο από 63 κιλά.

Το 1951 είναι η χρονιά που ανοίγουν γι' αυτήν οι πόρτες της Σκάλας του Μιλάνου, όπου ερμηνεύει το «Σικελικό Εσπερινό» του Τζουζέπε Βέρντι.

Το 1954 μπαίνει στη ζωή της ο Λουκίνο Βισκόντι και μαζί του η αντιμετώπιση των ηρωίδων της θα γίνει απόλυτα θεατρική.

Αρχές καλοκαιριού του 1957, Μαρία Κάλλας και Αριστοτέλης Ωνάσης. Γεννιέται ένας μεγάλος έρωτας, ένας ανεμοστρόβιλος, που θα διαρκέσει εννέα χρόνια. Ο Ωνάσης θα χωρίσει από την πρώτη του γυναίκα, Τίνα Λιβανού, και η Κάλλας από τον Μενεγκίνι. Η Μαρία θα αγαπήσει τον Ωνάση παράφορα και, τελικά, άφησε την καριέρα της για να ζήσει κοντά του.

1960 και 1961: Θρίαμβος στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, όπου ερμήνευσε «Νόρμα» το 1960 και «Μήδεια» το 1961.

Το 1962 αποθεώθηκε στη Σκάλα του Μιλάνου, ως «Μήδεια», σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη.

Τελευταία δημόσια εμφάνιση στις 8 Δεκέμβρη 1973, στην Οπερα του Παρισιού, όπου τραγούδησε άριες. Το κοινό την κάλεσε δέκα φορές στη σκηνή, και ενώ οι ανθοδέσμες σκέπαζαν το «σανίδι», η κραυγή «Βίβα Μαρία» συγκλόνιζε την αίθουσα.

Παρίσι, 16 Σεπτέμβρη 1977: Τη μέρα αυτή σίγησε για πάντα η λυρικότερη φωνή του 20ού αιώνα...

Η στάχτη της σκορπίστηκε στο Αιγαίο στις 3 Ιούνη 1979. Πριν «φύγει», εύρισκε τη δική της απαντοχή στη «Νυχτερίδα» του Μπαγιαντέρα και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη.