Η παντελής έλλειψη προγραμματισμού και πολιτικής βούλησης για λύση της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατεί στο ζήτημα της φοιτητικής στέγης πλήττει έντονα και αποκλειστικά τα λαϊκά στρώματα και αποτελεί ένα ακόμα κριτήριο για τη στάση τους απέναντι τόσο στην κυβέρνηση της ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Από τη μια, η κυβέρνηση δε λαμβάνει κανένα, ουσιαστικά, μέτρο για ανέγερση νέων φοιτητικών εστιών, άμεση επινοικίαση ξενοδοχείων και κάλυψη προοπτικά της ανάγκης για δωρεάν στέγαση όλων των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, κι από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν έκανε κάτι στα τόσα χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση, αλλά η κύρια πρότασή του για το θέμα προεκλογικά ήταν η ανέγερση φοιτητικών εστιών από ιδιώτες, που θα τις πληρώνει τόσο το κράτος όσο και οι φοιτητές για μια ζωή (όπως τα «μεγάλα έργα» τύπου αεροδρομίου, Αττικής Οδού κτλ.). Ετσι, και το θέμα της φοιτητικής στέγης αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα που τα λαϊκά στρώματα πρέπει να προτάξουν στις άμεσες διεκδικήσεις τους. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι και φοιτητές από τα λαϊκά στρώματα έχουν κάθε λόγο να συμμετάσχουν στο αγωνιστικό διεκδικητικό συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ στις 9 του Οκτώβρη.

Τα στοιχεία που έδωσαν πρόσφατα στη δημοσιότητα φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθήνας, οι οποίοι κινητοποιήθηκαν απαιτώντας δημόσια και δωρεάν στέγαση, είναι συντριπτικά: Στην Αθήνα σπουδάζουν περίπου 180.000 φοιτητές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ (περίπου 50.000 από αυτούς κατάγονται από άλλη πόλη), όμως οι κλίνες που διατίθενται σε εστίες ή ξενοδοχεία για τη στέγασή τους είναι μόλις 2.800! Δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση καλύπτεται μόνο το 5,6% των αναγκών στέγασης των φοιτητών στην Αθήνα, ενώ η συντριπτική τους πλειοψηφία οδηγείται στα υπέρογκα ενοίκια.

Απέναντι σ' αυτά το μόνο που βρήκε να ψελλίσει η υπουργός Παιδείας ήταν ότι πρέπει οι φοιτητές να πληρώνουν νοίκι στις εστίες!

Σύμφωνα με έρευνα που είχε δώσει πέρσι στη δημοσιότητα η Πανσπουδαστική ΚΣ, το ποσοστό κάλυψης των αναγκών σε στέγαση πανελλαδικά δεν ξεπερνάει το 7% κι η κατάσταση δε βελτιώθηκε φέτος ούτε στο ελάχιστο. Στην επαρχία το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο αν λάβουμε υπόψη ότι υπάρχουν και πόλεις με σχολές ή Τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ που δεν έχουν καν φοιτητική εστία!

Στη Θεσσαλονίκη, αντίστοιχα, για τρία ιδρύματα που αριθμούν στο σύνολό τους πάνω από 95.000 φοιτητές και σπουδαστές, υπάρχουν 7 φοιτητικές εστίες δυναμικότητας 2.300 θέσεων περίπου. Οι εστίες δηλαδή καλύπτουν τις ανάγκες μόλις του 2,4% των φοιτητών κι ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι τα δύο τρίτα των φοιτητών στην πόλη είναι μόνιμοι κάτοικοι Θεσσαλονίκης το ποσοστό παραμένει πολύ χαμηλό (7,2%).

Στην Πάτρα σπουδάζουν περίπου 25.000 φοιτητές και η πόλη διαθέτει μία εστία 880 κλινών. Στα Γιάννενα για 15.000 φοιτητές διατίθενται 1.100 κλίνες. Στις πόλεις της Θεσσαλίας για 26.000 περίπου φοιτητές υπάρχουν 1.340 κλίνες σε εστίες. Στην Κρήτη για 22.000 περίπου φοιτητές διατίθενται 340 κλίνες σε εστίες και ξενοδοχεία.

Τα παραπάνω προσεγγιστικά στοιχεία για τις επαρχιακές πόλεις αποκαλύπτουν ότι το ποσοστό κάλυψης των αναγκών σε φοιτητική στέγη δεν ξεπερνάει σε καμιά περίπτωση το 10%, λαμβάνοντας υπόψη ότι όσο μικρότερη είναι μια πόλη τόσο μεγαλώνει το ποσοστό των φοιτητών που μεταναστεύουν για να σπουδάσουν εκεί.