Το σχέδιο του οικονομικού προϋπολογισμού 2005, το «Σύμφωνο Σταθερότητας», η επιτάχυνση των διαδικασιών για την προώθηση της στρατηγικής της Λισαβόνας, η ενίσχυση του στρατιωτικού βραχίονα της ΕΕ για τις από κοινού και σε αγαστή συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ επεμβάσεις, το χτύπημα των λαϊκών ελευθεριών σε συνδυασμό με τις αντιδραστικές συνθήκες Μάαστριχτ, Αμστερνταμ κ.ά., που περιλαμβάνονται στη Συνταγματική Συνθήκη - στο Ευρωσύνταγμα - ενισχύουν τον αντιδραστικό-ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ.
Ο αντεργατικός προσανατολισμός της ΕΕ έχει στον πυρήνα του το χτύπημα των μισθολογικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με στόχο τη διασφάλιση και αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και τη διαιώνιση της κυριαρχίας του.
Η εξειδίκευση αυτής της αντεργατικής πολιτικής της ΕΕ προωθείται με νέα μέτρα, που έχουν επεξεργαστεί τα επιτελεία των Βρυξελλών.
Η πρόταση οδηγίας της Κομισιόν για «την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και την ελευθερία εγκατάστασης», που συζητήθηκε στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, στις 20 Σεπτέμβρη 2004, σηματοδοτεί την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων.
Η πρόταση αυτή ανοίγει το κουτί της Πανδώρας για τους εργαζόμενους και για τους χρήστες αυτών των υπηρεσιών.
Η πρόταση αυτή έρχεται να ενισχύσει το κοινοτικό οπλοστάσιο, στην προσπάθεια πλήρους απελευθέρωσης των αγορών στην ΕΕ, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με σκοπό την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, τον περιορισμό και κατ' επέκταση στη συνέχεια την κατάργηση των κρατικών ενισχύσεων, την παράδοση των υπηρεσιών στις ισχυρές μονοπωλιακές επιχειρήσεις, γεγονός που θα έχει σημαντικά αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους στους τομείς των υπηρεσιών, αλλά και στους αποδέκτες των υπηρεσιών.
Η προσπάθεια αυτή δεν είναι φυσικά καινούρια. Ο έλεγχος των κρατικών ενισχύσεων προβλέπεται από τις ίδιες τις ιδρυτικές Συνθήκες της ΕΟΚ και το κύμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων ξεκίνησε από το Μάαστριχτ και συστηματοποιήθηκε από την ΟΝΕ και τη Στρατηγική της Λισαβόνας.
Η πρόταση προκειμένου να ξεπεράσει τα «εθνικά εμπόδια και φραγμούς» και να επιτρέψει την ελεύθερη εγκατάσταση παρόχων υπηρεσιών και την ελεύθερη διακίνηση των υπηρεσιών είναι: «η αρχή σύμφωνα με την οποία ο πάροχος υπηρεσιών οπουδήποτε στην ΕΕ υπάγεται μόνο στο δίκαιο της χώρας στην οποία είναι εγκατεστημένος»!!!
Προκειμένου να διασφαλιστούν τα προνόμια των μονοπωλίων και να μπορέσουν να διεισδύσουν απρόσκοπτα σε όλες τις αγορές, «απλοποιούνται» οι διαδικασίες εξασφαλίζοντας ένα «κέντρο επαφής», το ήδη υπάρχον στο οποίο πραγματοποιούνται όλες οι διοικητικές διαδικασίες και γίνονται σεβαστοί μόνο οι νόμοι και οι κανονισμοί στους οποίους υπόκειται αυτό το κέντρο. Προφανώς το «κέντρο επαφής», η έδρα της μονοπωλιακής επιχείρησης γίνεται με κριτήριο το ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας που παρέχει προνόμια και το πιο φτηνό εργατικό δυναμικό για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ξεπερνιούνται έτσι νομικά και διοικητικά εμπόδια, δηλαδή αυστηρότεροι κανόνες και νομοθεσία που τυχόν ισχύουν σε άλλες χώρες, σαν αποτέλεσμα των εργατικών αγώνων, στις οποίες ο πάροχος υπηρεσιών - μονοπωλιακή επιχείρηση - εγκαθίσταται ή παρέχει τις υπηρεσίες του. Ταυτόχρονα με την ψήφιση της οδηγίας, εκτός από τις εξαιρέσεις ή τις μεταβατικές περιόδους που προβλέπονται, κανένα κράτος - μέλος δε θα μπορεί να απαγορεύσει την εγκατάσταση ή την παροχή υπηρεσιών σε έναν πάροχο που είναι νόμιμα εγκατεστημένος σε ένα άλλο κράτος -μέλος. Με αυτόν τον τρόπο δε θα μπορεί πλέον να υπάρχει κανένας εθνικός έλεγχος στις επιχειρήσεις που παρέχουν την υπηρεσία, στο είδος και τη σκοπιμότητα της υπηρεσίας, και στην ποιότητα της υπηρεσίας μεταφέροντας το κόστος και την ευθύνη για την υπηρεσία στον ίδιο τον χρήστη.
Τα κράτη - μέλη επίσης, δεν μπορούν να εφαρμόσουν περιοριστικά μέτρα στους χρήστες υπηρεσιών από άλλη κοινοτική χώρα...
Για τους εργαζόμενους σε παρόχους υπηρεσιών που μεταφέρονται σε άλλη κοινοτική χώρα προκειμένου να παρέχουν τις υπηρεσίες της παρόχου εταιρίας, ισχύει το εργασιακό καθεστώς της χώρας τους και όχι αυτό της χώρας που παρέχεται η υπηρεσία στη βάση ενός συστήματος πιστοποίησης!!!
Σε μία προσπάθεια να χρυσώσει το χάπι η πρόταση οδηγίας μιλάει για εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών προστασίας του καταναλωτή, ενημέρωση των καταναλωτών, μηχανισμούς επίλυσης διαφορών με τους καταναλωτές, βελτίωση των υπηρεσιών, κώδικες συμπεριφοράς των επιχειρήσεων κλπ.
Η πρόταση δεν εφαρμόζεται για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τις μεταφορές, τις υπηρεσίες και τα δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, που αποτελούν αντικείμενο άλλων προτάσεων σε κοινοτικό επίπεδο.
Η πρόταση καθορίζει ως «υπηρεσία» ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων χωρίς μάλιστα αυτό να είναι περιοριστικό, όπως για παράδειγμα:. οι Υπηρεσίες πρόσληψης, «γραφεία ενοικίασης» εργαζομένων - δουλεμπορικά γραφεία - πιστοποίηση και έλεγχος, διαχείριση εγκαταστάσεων και ασφάλεια, οικοδομικές κατασκευές, συντήρηση, νομικές υπηρεσίες, διαφήμιση, εμπορία ακινήτων, εμπορικοί αντιπρόσωποι, εμπόριο, εμπορικές εκθέσεις, οπτικοακουστικές υπηρεσίες, ταξιδιωτικά γραφεία, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, οδηγοί τουριστών, αθλητικά κέντρα, υπηρεσίες ελεύθερου χρόνου, υπηρεσίες ασφάλειας, υγειονομικές υπηρεσίες, βοήθεια στους ηλικιωμένους, εκπαίδευση κλπ.
Γίνεται προσπάθεια η οδηγία να εφαρμοστεί πλήρως μέχρι το 2010 σε συνδυασμό και με άλλες αντεργατικές οδηγίες για την απόσπαση των εργαζομένων, την προσωρινή απασχόληση.
Η οδηγία καλύπτει το 50% των οικονομικών δραστηριοτήτων και περίπου το 70% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και της απασχόλησης.
Ισχυρό πλήγμα θα δεχτούν ακόμα παραπέρα τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και η ασφάλιση ασθένειας, η εκπαίδευση, αλλά και οι εργαζόμενοι στις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων.
Οι στόχοι αυτής της οδηγίας είναι πολλαπλοί:
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξέφρασε τη ριζική αντίθεσή της σε αυτήν την οδηγία - τερατούργημα.
Η εργατική τάξη, γενικότερα οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, χρειάζεται να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Να κόψουν τον ομφάλιο λώρο, που συνδέει τους εργαζόμενους με την ιδεολογία και την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καθώς και τους άλλους εκπροσώπους του κεφαλαίου.
Η ιδεολογική τρομοκρατία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καθώς και η συμμετοχή του ΣΥΝ στον ευρωμονόδρομο, στη δημιουργία αυταπατών, ότι αυτή η ιμπεριαλιστική περιφερειακή ένωση του κεφαλαίου, η ΕΕ, αποτελεί τον θεματοφύλακα των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων, προκαλεί την οργή και αγανάκτηση των εργαζομένων.
Το κάλεσμα του ΣΥΝ στους χιλιάδες άνεργους, στους συμβασιούχους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που βιώνουν καθεστώς εργατικής και πολιτικής ομηρίας, «ότι δικαιούνται αποζημιώσεων συμβασιούχοι που δε μονιμοποιήθηκαν», παρά την αποκαλυπτική δήλωση του αρμόδιου Επιτρόπου Σ. Δήμα, στις 14 Σεπτέμβρη 2004 στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι «η οδηγία αυτή δεν επιβάλλει σε ένα κράτος - μέλος να λάβει μέτρα για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε μόνιμες συμβάσεις», αποκαλύπτουν το διαλυτικό ρόλο του ΣΥΝ στο εργατικό κίνημα.
Το δικαίωμα για μόνιμη σταθερή δουλιά ή μείωση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών, δημόσια κοινωνική ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, υπεράσπιση και διεύρυνση των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αποτελούν στόχους πάλης του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος.
Στις σημερινές συνθήκες, αναδεικνύεται η ανάγκη να δυναμώσει η ανυπακοή, η απειθαρχία των εργαζομένων ενάντια στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και των άλλων υπηρετών του μεγάλου κεφαλαίου. Να προχωρήσουμε αποφασιστικά με πιο γρήγορους ρυθμούς τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, τους αγρότες, τη νεολαία, που με όρους εργατικού κινήματος θα αγωνίζεται και θα διεκδικεί αιτήματα που θα ανακουφίζουν τον εργαζόμενο λαό, αλλά ταυτόχρονα θα διεκδικεί τη λαϊκή εξουσία για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Σε αυτή τη μάχη το ΚΚΕ συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις του.