«Περισσότερο αυστηρές γίνονται οι ποινές για τους υπευθύνους σοβαρών πολλαπλών δυστυχημάτων, θανατηφόρων ή μη, όπως είναι το χθεσινό τροχαίο δυστύχημα, το ναυάγιο του Σάμινα και η κατάρρευση του κτιρίου της Ρικομέξ, έτσι ώστε το ανώτατο όριο ποινής να φθάνει σε κάθειρξη δέκα ετών» (το ρεπορτάζ στο «ΒΗΜΑ»).

«Χτες, μετά την τραγωδία, υπήρξε πράγματι μια εντυπωσιακή κινητοποίηση των αρμοδίων που έδειξε ότι αν θέλουμε μπορούμε να ανταποκριθούμε και στα δύσκολα» (το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»)

«Η ζεύξη του Κόλπου ανακοινώθηκε το 1993. Από τότε Αριστεροί, οικολόγοι και τοπικοί παράγοντες εναντιώθηκαν και κατάφεραν 11 χρόνια μετά να θρηνούμε δεκαπεντάχρονα παιδιά. Στο χρονικό των προαναγγελθέντων θανάτων συνοψίζονται οι αγκυλώσεις της ελληνικής κοινωνίας» (ο Πάσχος Μανδραβέλης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

«Εντεκα χρόνια "ασκήσεις επί χάρτου" και καθυστερήσεις λόγω αλλεπάλληλων προσφυγών μετρούν οι παρεμβάσεις στο φονικό "πέταλο" του Μαλιακού (...) η "Ε" απευθύνθηκε στους προηγούμενους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ. Η Βάσω Παπανδρέου βρίσκεται από χτες στο εξωτερικό, ενώ ο Κώστας Λαλιώτης αναφέρθηκε στις δικές του πρωτοβουλίες σημειώνοντας ότι αποχώρησε από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ πριν από τρία χρόνια» (η Χαρά Τζαναβάρα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ]).

«Αποτελεί ντροπή για το ελληνικό κράτος το ότι ένα κομμάτι εθνικού δρόμου που δεν ξεπερνά σε μήκος τα 50 χιλιόμετρα δεν μπορεί εδώ και πολλές δεκαετίες να διαπλατυνθεί και να βελτιωθεί» (το κύριο άρθρο στα «ΝΕΑ»).