Για όποιον θέλει να δει πώς δημιουργείται η περίφημη ιδιοκτησία, την οποία μάλιστα το ελληνικό, όπως και τα άλλα Συντάγματα όλων των καπιταλιστικών χωρών, χαρακτηρίζουν σαν ιερή, και πώς λειτουργούν στην πράξη τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα, η παρακάτω ιστορία είναι αρκούντως διδακτική και διαφωτιστική:

Η περιοχή Δηλαβέρη στον Πειραιά βρίσκεται στα Μανιάτικα. Είναι μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του Λεκανοπεδίου, που και η κάθε σπιθαμή ελεύθερου χώρου είναι πολύτιμη. Στην περιοχή υπάρχει μια έκταση ιδιοκτησίας της ΚΥΔΕΠ με αποθήκες του υπουργείου Γεωργίας. Πάγιο αίτημα των κατοίκων είναι τα οικόπεδα της ΚΥΔΕΠ, όπως τα λένε, να γίνουν χώροι πρασίνου, αθλητισμού και αναψυχής. Σχετικές αποφάσεις έχει πάρει κατ' επανάληψη το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά, αλλά, όπως και πολλές άλλες, έχουν μείνει στα χαρτιά. Πριν από λίγες μέρες, ο επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης «Πειραιάς - Αναγέννηση», Παναγιώτης Σαλπέας, επανέφερε το θέμα της μη υλοποίησης των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, οπότε από δημοτικό σύμβουλο της μειοψηφίας εκλεγμένο με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ έγινε γνωστό ότι τα οικόπεδα έχουν πουληθεί ήδη σε ιδιώτη, ο οποίος πρέπει να αποζημιωθεί γιατί δεν μπορεί να θιχθεί η περιουσία του! Από τη συζήτηση φάνηκε ότι η σχετική αγοραπωλησία έγινε στην πριν τις εκλογές περίοδο. Ετσι, από τη μία μέρα στην άλλη, αφού κάποιος αγοράζει μια περιοχή που έχει ήδη χαρακτηριστεί σαν χώρος αναψυχής, στη συνέχεια διεκδικεί από τους περιοίκους αποζημίωση, διότι η ιδιοκτησία είναι ιερή! Μόνο, που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν πρόκειται για ιδιοκτησία, αλλά για κλοπή, όπως χαρακτηριστικά είπε ο δημοτικός σύμβουλος της Κίνησης «Πειραιάς - Αναγέννηση», Κώστας Τζατζάνης.

Αξίζει να σημειωθεί η τουλάχιστον απαράδεκτη στάση του υποστηριζόμενου από το κυβερνών κόμμα επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Χρήστου Φωτίου, που, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του αγοραστή των οικοπέδων της ΚΥΔΕΠ, προέβη σε ανοίκεια προσωπική επίθεση στον Παναγιώτη Σαλπέα, καλώντας τον να πει πού βρισκόταν όταν αυτός αγωνιζόταν. Δυστυχώς όμως, για τον εκσυγχρονισμένο παλαιοκομματικό Χρήστο Φωτίου, είναι σε όλους γνωστοί, τόσο οι αγώνες του Παναγιώτη Σαλπέα, όσο και ο δικός του βίος και πολιτεία. Ο Χρήστος Φωτίου, όταν δε σιτιζόταν με διάφορους τρόπους από το Δημόσιο, προσέφερε τις καλές του υπηρεσίες σε διάφορους «Αρφανο - Χιόνηδες»... γι' αυτό και σιώπησε, όταν κλήθηκε από τον Παναγιώτη Σαλπέα να πει ακριβώς τι εννοεί.