Σε δυναμική διεκδίκηση λύσεων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ειδικά σχολεία προσανατολίζονται η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και σύλλογοι γονέων, καθώς ο Σεπτέμβρης τελειώνει με εκατοντάδες μαθητές να μην μπορούν να πάνε σχολείο. Αιτία, η καθυστέρηση από πλευράς της Νομαρχίας Αθήνας της προώθησης των συμβάσεων για μεταφορά μαθητών.

Συγκεκριμένα, το πρόβλημα αντιμετωπίζουν 516 μαθητές από 5 νηπιαγωγεία και 18 δημοτικά σχολεία για την εξυπηρέτηση των οποίων απαιτούνται περισσότερα από 47 δρομολόγια με λεωφορεία και ταξί και 450 περίπου μαθητές από ειδικά γυμνάσια, λύκεια, ΤΕΕ, Ειδικά ΤΕΕ και Ειδικά Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Για την εξυπηρέτησή τους, απαιτούνται 41 περίπου δρομολόγια και ανάλογος αριθμός συνοδών.

Το σοβαρό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, είχε καταγγείλει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων σε συνέντευξη Τύπου από τις 15 Σεπτέμβρη με αφορμή τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, τονίζοντας ότι πολλά από ακόμα και αυτά τα ελάχιστα ειδικά σχολεία που υπάρχουν και δεν καλύπτουν τις ανάγκες σε μάθηση για χιλιάδες παιδιά, υπολειτουργούν. Η κατάσταση μάλιστα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο εξαιτίας του καθεστώτος των συμβάσεων για τη μεταφορά, ενώ είναι αναγκαίο να δοθεί μόνιμη λύση στο ζήτημα της μεταφοράς. Ανάλογο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι μαθητές των τεσσάρων σχολείων διαπολιτισμικής εκπαίδευσης αλλά και τα μουσικά γυμνάσια - λύκεια στη Νομαρχία Αθήνας.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες προγραμματίζουν το επόμενο διάστημα, παράσταση διαμαρτυρίας στη Νομαρχία και το υπουργείο Παιδείας καθώς η μεν Νομαρχία αποδίδει το πρόβλημα στην έλλειψη κονδυλίων ενώ το υπουργείο με τη σειρά του «νίπτει τας χείρας» του ύστερα από την ανάθεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αρμοδιοτήτων τις οποίες αυτή με τη σειρά της δέχτηκε.

Το ζήτημα της μεταφοράς έρχεται να προστεθεί στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ειδικά σχολεία με τις ελλείψεις σε προσωπικό, τη συνεχιζόμενη ιδιωτικοποίηση πλευρών της με το βάρος να πέφτει ολοένα και περισσότερο στις πλάτες των οικογενειών, είτε μέσω των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία είτε με άλλες μορφές, στο ζήτημα της υποδομής των ειδικών σχολείων. Την ίδια στιγμή, για χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν υπάρχουν καν ειδικά σχολεία. Τα προβλήματα της ειδικής εκπαίδευσης έχουν και αυτά τις ρίζες τους στην πολιτική υποχρηματοδότησης και ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης και υπακούν στις γενικότερες κατευθύνσεις για συρρίκνωση δικαιωμάτων.