Οι Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες τελείωσαν, ωστόσο όλοι οι μηχανισμοί παρακολούθησης, τα κατασταλτικά μέτρα που πάρθηκαν δήθεν για να μας προστατέψουν από τους «Ταλιμπάν» της «Αλ Κάιντα», παραμένουν στη θέση τους. Και χρησιμοποιούνται ανοιχτά και ξεδιάντροπα σε κινητοποιήσεις εργαζομένων που αγωνίζονται για το δίκιο τους. Χρησιμοποιούνται προκειμένου οι χαφιέδες να καταγράψουν με σαφήνεια και να φακελώσουν ποιος διαδηλώνει, πού, με ποιους άλλους στο πλευρό του και γιατί.

Φορείς, όπως η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», είχαν θέσει - εδώ και καιρό - ως στόχους: Την αποκαθήλωση των μηχανημάτων παρακολούθησης. Τον άμεσο τερματισμό των μέτρων αστυνομοκρατίας. Να σταματήσει η εμπλοκή των ενόπλων δυνάμεων στα ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας.

Οπωσδήποτε, κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση έχουν γίνει. Κι αυτό λόγω της πίεσης που ασκεί η πάλη, ειδικά η οργανωμένη, από τις ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος και άλλα τμήματα του λαϊκού κινήματος. Ωστόσο, ο αγώνας για την αποκαθήλωση των μηχανισμών παρακολούθησης πρέπει να ενταθεί. Οχι μόνο γιατί το θέμα αυτό είναι από μόνο του πολύ σοβαρό, αλλά και γιατί ακολουθούν και άλλα μέτρα σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ολα συνδυασμένα μεταξύ τους και αλληλοσυμπληρούμενα.

Τα κυριότερα και πιο ανησυχητικά περιλαμβάνονται στο έκτρωμα που κατ' ευφημισμόν πλασάρεται σήμερα ως σχέδιο «ευρωσυντάγματος». Ενα κείμενο που συνοψίζει και ολοκληρώνει τις αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις. Ενδεικτικά (και όπως τα έχουν κωδικοποιήσει επιστήμονες σαν το δρ. Νομικής Δ. Καλτσώνη):

- Υπάρχει ρητή αναφορά σε στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων της ΕΕ (άρθρο 40). Νομιμοποιούνται έτσι και αποκτούν το κύρος της συνταγματικής ισχύος οι ιμπεριαλιστικοί τυχοδιωκτισμοί.

- Στο άρθρο 42 γίνεται ρητή αναφορά στο δόγμα του προληπτικού πολέμου, καθώς αναφέρεται σε κινητοποίηση στρατιωτικών μέσων για την πρόληψη τρομοκρατικής απειλής.

- Επιπλέον, το άρθρο 42 δίνει τη δυνατότητα ακόμη και για χρήση στρατιωτικών δυνάμεων στο εσωτερικό της ΕΕ, δήθεν για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το άρθρο αυτό προβλέπει τη στρατιωτική επέμβαση της ΕΕ σε κράτος - μέλος για την «πρόληψη τρομοκρατικής απειλής» ή για την «προστασία των δημοκρατικών θεσμών» ή μετά από αίτημα των πολιτικών αρχών ενός κράτους σε περίπτωση «τρομοκρατικής επίθεσης».

Ομως, όταν γνωρίζουμε τι εννοούν ή πώς μπορούν να ερμηνευτούν οι όροι «τρομοκρατία» και «προστασία των δημοκρατικών θεσμών», είναι φανερό ότι το άρθρο 42 μπορεί να στραφεί εναντίον των λαϊκών κινημάτων, αν αυτά αμφισβητήσουν, απειλήσουν, ενοχλήσουν την καθεστηκυΐα τάξη. Μέσα στην εβδομάδα που πέρασε ο Στρ. Κόρακας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, το διατύπωσε με σαφήνεια: Το σχέδιο του λεγόμενου ευρωσυντάγματος είναι μια προσπάθεια να κατοχυρωθεί και θεσμικά ο καπιταλισμός. Επομένως, όποιος αντιστέκεται στις «αξίες» του, θα θεωρείται ότι παραβιάζει το «υπερσύνταγμα» της ΕΕ, θα χαρακτηρίζεται ως τρομοκράτης και θα τυγχάνει της ανάλογης αντιμετώπισης από τις ένοπλες δυνάμεις της Ευρωένωσης.

Απέναντι σε όλα αυτά τα κατάπτυστα σχέδια και τους αντιδραστικούς μηχανισμούς χρειάζεται να δοθεί ηχηρή η απάντηση του λαϊκού κινήματος. Με την αμεσότερη και ενεργητικότερη συμμετοχή όλων των δημοκρατών και προοδευτικών ανθρώπων. Και πολύ περισσότερο να δοθεί ο αγώνας και να επιτύχει, ώστε κι ο κάθε κλεισμένος στο καβούκι του σήμερα εργαζόμενος, συνταξιούχος, άνεργος, νεολαίος να συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά τα μέτρα που τάχα παίρνονται για την ασφάλειά τους, στην πραγματικότητα σφίγγουν την αλυσίδα γύρω από τα χέρια τους, προστατεύοντας το εκμεταλλευτικό σύστημα από την πάλη ενάντιά του.