Το τελευταίο διάστημα, μια σειρά μεγάλες επιχειρήσεις ή επιχειρηματικοί κολοσσοί, έχουν βάλει μπρος όλους τους μηχανισμούς που τους προσφέρει η «ελεύθερη οικονομία» για τη μεγιστοποίηση των κερδών και υπερκερδών τους. Ενας από αυτούς είναι και τα λεγόμενα «προγράμματα εθελούσιας εξόδου» (!) που προωθούν το τελευταίο διάστημα, με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας. Πρόκειται κυρίως για τις πρώην ΔΕΚΟ, που - αν και η πλειοψηφία του μετοχικού τους κεφαλαίου έχει παραδοθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο με τα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων ή αποκρατικοποιήσεων - εξακολουθούν να ελέγχονται από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Αρα τα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου» προωθούνται με τις ευλογίες της κυβέρνησης της ΝΔ, αφού οι διοικήσεις των εν λόγω - κρατικών ή ημικρατικών επιχειρήσεων - διορίστηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή.

Με βάση την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, προκύπτει ότι οι παραπάνω «ημικρατικές» επιχειρήσεις, όπως ο ΟΤΕ, η Εθνική Τράπεζα, η Εμπορική Τράπεζα κλπ, έχουν δρομολογήσει τις διαδικασίες για τη μείωση του προσωπικού τους κατά μερικές χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες απασχολούμενους. Παράλληλα εξαγοράζουν και την «οικειοθελή» αποχώρηση υψηλόβαθμων στελεχών τους, που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και άρα θα συνταξιοδοτηθούν, με την καταβολή γερής αποζημίωσης. Με την τακτική αυτή, οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», προκαλούν διπλή ζημιά. Από τη μια υπονομεύουν παραπέρα - συστηματικά και συνειδητά - τα ασφαλιστικά ταμεία, πολλά από τα οποία (όπως του ΟΤΕ) είναι προβληματικά και από την άλλη ρίχνουν λάδι στη φωτιά της ανεργίας.

Οι επιχειρήσεις αυτές, αντισταθμίζουν το κόστος της γερής αποζημίωσης που καταβάλουν στους αποχωρούντες σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αφού απαλλάσσονται για πάντα από το βάρος των μισθών, ειδικά των υψηλών, που πλήρωναν κάθε μήνα στα υψηλόβαθμα ή με πολυετή προϋπηρεσία στελέχη τους, εξασφαλίζοντας έτσι τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της κερδοφορίας και την καταβολή αυξημένων μερισμάτων στους μεγαλομετόχους. Με δεδομένο, όμως, ότι οι «οικειοθελώς» αποχωρούντες είτε βγαίνουν στη σύνταξη είτε προσλαμβάνονται από άλλες επιχειρήσεις του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα, είναι φανερό πως τα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», οξύνουν τα προβλήματα τόσο της ανεργίας (κάποιοι από τους οικειοθελώς αποχωρήσαντες θα προσληφθούν από επιχειρήσεις του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα) όσο και της κοινωνικής ασφάλισης (αφού τα ασφαλιστικά ταμεία θα αρχίσουν να πληρώνουν μερικά χρόνια νωρίτερα τις συντάξεις).

Κακά τα ψέματα. Οι κυβερνώντες, είτε προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη ΝΔ, μας δουλεύουν! Ενώ ερίζουν μεταξύ τους, για το ποιο από το δύο κόμματα εφαρμόζει - σαν κυβέρνηση - «καλύτερα μέτρα» για τη μείωση της ανεργίας και τη «σωτηρία» των ασφαλιστικών ταμείων, στην πράξη, κάνουν το αντίθετο, θυσιάζοντας τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Με τη στήριξη που προσφέρουν στα «γαλαζοπράσινα» προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», οι κυβερνώντες από τη μια υπονομεύουν συνειδητά τα ασφαλιστικά ταμεία και από την άλλη τροφοδοτούν την αναζωπύρωση της ανεργίας. Για όσους, λοιπόν, δεν κλείνουν τα μάτια σκόπιμα για να μη βλέπουν την πραγματικότητα, η απάντηση είναι μόνο μια. Αγώνας! Αγώνας και πάλι αγώνας μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής.