Αποψη από παλαιότερη αγροτική κινητοποίηση

Σε ακόμα πιο δεινή θέση βρίσκονται οι αγρότες που δεν καταφέρνουν να βρουν αγοραστή και μεγάλο μέρος των προϊόντων τους είτε σαπίζει στα χωράφια, ή παραμένει απούλητο στις αποθήκες. Εδώ και καιρό παρουσιάστηκαν προβλήματα στη διάθεση αγροτικών προϊόντων κι έμειναν αμάζευτες στα χωράφια και στα δέντρα σημαντικές ποσότητες βιομηχανικής ντομάτας, πατάτας, κρεμμυδιών, καρπουζιών, πεπονιών, κερασιών, ροδάκινων, βερίκοκων, αχλαδιών και το ίδιο γίνεται, αυτό το διάστημα, με τα σταφύλια, τη σταφίδα, τα κάστανα, τα μήλα κ.ά. Απούλητες στις αποθήκες παραμένουν μεγάλες ποσότητες σταριού, κριθαριού, καλαμποκιού, τριφυλλιού κ.ά. Επίσης, η τιμή του καπνού αναμένεται χαμηλή, ενώ η παράδοση των τεύτλων και του βαμβακιού ξεκίνησε με προβλήματα.

Για τις χαμηλές τιμές που πουλάει ο παραγωγός και για τα προβλήματα που παρουσιάζονται στη διάθεση των αγροτικών προϊόντων, ευθύνονται:

• Οι αποφάσεις για πάγωμα, ή και μειώσεις των τιμών και των επιδοτήσεων, που λαμβάνονται, κατά καιρούς, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, (ΕΕ) και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, (ΠΟΕ). Με τη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, η χώρα μας δεσμεύτηκε να μειώσει τις τιμές και τις επιδοτήσεις στην εγχώρια παραγωγή κατά 20%. Με δεδομένο, δε, ότι μέσω των αναθεωρήσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, καταργήθηκαν οι θεσμικές τιμές για όλα, σχεδόν, τα αγροτικά προϊόντα, οι παραγωγοί βρίσκονται στο έλεος της «ελεύθερης» αγοράς.
• Η κερδοσκοπική βουλιμία των εμποροβιομηχάνων, οι οποίοι, πατώντας στις πλάτες της κυβέρνησης κι ενεργώντας υπό τη σκέπη της ΕΕ, πιέζουν, με κάθε τρόπο κι εκβιάζουν τους παραγωγούς για να πάρουν τη σοδειά τους όλο και φτηνότερα.
• Οι αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων που γίνονται στη βάση των συμφωνιών, οι οποίες έγιναν στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΠΟΕ. Με βάση τη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, η Ελλάδα δεσμεύτηκε να διευκολύνει τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τρίτες χώρες, μειώνοντας τους δασμούς κατά 36% και αυξάνοντας κατά 5% τις εισαγωγές ακόμα και στα προϊόντα που ήταν πλεονασματική. Ταυτόχρονα, δεσμεύτηκε να δυσκολέψει τις εξαγωγές της, μειώνοντας το ύψος των εξαγωγικών επιδοτήσεων κατά 36% και την ποσότητα των επιδοτήσεων εξαγωγών κατά 21%.

Από τα προαναφερόμενα γίνεται φανερό ότι δημιουργός των αγροτικών προβλημάτων στη χώρα μας είναι η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτή την πολιτική συνεχίζει, με πρόγραμμα κι αφοσίωση, η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που την εφάρμοσαν με σχέδιο και συνέπεια. Διακηρυγμένος στόχος των διαχειριστών της είναι το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και το πέρασμα της γης τους και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών κι επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα. Εκεί αποσκοπούν τα αντιαγροτικά μέτρα που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, με την υπογραφή και των ελληνικών κυβερνήσεων και οι αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται.

Η αντιαγροτική πολιτική, λοιπόν, είναι ο μεγάλος ένοχος, ενάντια στον οποίο θα πρέπει να στραφεί ο θυμός και η πάλη της αγροτιάς. Οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι για σταματήσει η «παραγωγή» προβλημάτων, χρειάζεται να ανατραπεί αυτή η πολιτική και στη θέση της να 'ρθει μια άλλη που δε θα στρέφεται εναντίον τους, αλλά θα υπερασπίζεται τα συμφέροντά τους και θ' ανοίγει προοπτικές για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, υπέρ του λαού και του τόπου.

Επειδή, δε, μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ή της ΝΔ δε θέλει και δεν μπορεί να εφαρμόσει φιλοαγροτική πολιτική, είναι ανάγκη να αντιληφθούν οι αγρότες το χρέος τους να συμβάλουν, αποτελεσματικά, στον αγώνα για την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στη χώρα μας, με την αποδυνάμωση του δικομματισμού και την ενδυνάμωση του ΚΚΕ, με την ενίσχυση της πολιτικής του λαϊκού μετώπου πάλης. Κι αυτή η συμβολή μπορεί να γίνει και με τους δικούς τους αγώνες, αλλά βασικά με τους κοινούς κοινωνικοπολιτικούς αγώνες εργατών, φτωχών αγροτών, ΕΒΕ.

Αυτό, πάντως, που επείγει είναι η δημιουργία ενός αγροτικού μετώπου, ικανού να αντιπαρατεθεί στο αντιαγροτικό μέτωπο της ΕΕ, των ελληνικών κυβερνήσεων, των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα προοδευτικό αγροτικό κίνημα, έτσι όπως το προτείνει και το προετοιμάζει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση...