«Είμαι στρατιώτης στον στρατό των ΗΠΑ και βρισκόμουν στο Ιράκ με την Τέταρτη Μεραρχία Πεζικού για οκτώ μήνες... Το διάστημα που ήμουν εκεί κατάλαβα ότι δε βρισκόμαστε στο Ιράκ για να απελευθερώσουμε τους Ιρακινούς, ούτε για να βρούμε όπλα μαζικής καταστροφής. Δεν είχαμε πλέον καμία ιδέα για τι ακριβώς πολεμούσαμε»...

«...Σύντομα κατάλαβα ότι αυτός ο πόλεμος έγινε για τους λίγους που θα επωφεληθούν από αυτόν και όχι για τον ιρακινό λαό. Εμείς, οι συμμαχικές δυνάμεις, δεν απελευθερώσαμε αυτούς τους ανθρώπους, τους βυθίσαμε ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια.... Βρισκόμαστε εδώ για να κρατήσουμε την ειρήνη, όταν το μόνο για το οποίο έχουμε εκπαιδευτεί είναι να καταστρέφουμε»...

«...Ο Πατριωτικός Νόμος παραβιάζει όλες τις αρχές για τις οποίες πολεμάμε και πεθαίνουμε. Και όλ' αυτά έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του... Μας είπαν ψέματα και μας χρησιμοποίησαν. Και δεν υπάρχουν κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν το αίσθημα προδοσίας που νιώθω γι' αυτό».

Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από ενυπόγραφα γράμματα Αμερικανών στρατιωτών και περιέχονται στο νέο βιβλίο του Αμερικανού σκηνοθέτη Μάικλ Μουρ «Θα μας ξαναεμπιστευτείτε ποτέ; - Γράμματα από την πολεμική ζώνη στον Μάικλ Μουρ». Αποσπάσματα του βιβλίου προδημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην «Γκάρντιαν».