«Σφράγισε» με την ερμηνεία του πολλές ταινίες του Ινγκμαρ Μπέργκμαν, και «σφραγίστηκε» από αυτόν, μαθητεύοντας κοντά του. «Κουβάλησε» αυτή τη βαριά κληρονομιά στο Χόλιγουντ, χωρίς όμως να λάμψει. Το Χόλιγουντ δεν αντέχει το βλέμμα στην ανθρώπινη ψυχή. Στα 75 του χρόνια, κατάφερε να θεωρείται - δικαίως - ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους ηθοποιούς. Ο Μαξ φον Σίντοφ, ο Σουηδός ηθοποιός με αλώβητη, από τη φήμη, σκέψη, «ανακρίθηκε» χτες από δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε το «Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου», της κριτικής επιτροπής του οποίου είναι πρόεδρος.

Εύλογα ήταν τα ερωτήματα για την καριέρα ενός ηθοποιού, ο οποίος έπαιξε με την ίδια συγκλονιστική «ευκολία» στην «Εβδομη σφραγίδα» και σε άλλες 10 ταινίες του Μπέργκμαν (εκτός από τα πολλά θεατρικά που πρωταγωνίστησε σε σκηνοθεσία του μεγάλου Σουηδού σκηνοθέτη) και στον «καρτουνίστικο» «Δικαστή Ντρεντ» του Χόλιγουντ. «Εκανα πολλά μετά τον Μπέργκμαν για τα οποία δεν είμαι πολύ υπερήφανος», απάντησε ο Σίντοφ για να προσθέσει ότι έκανε πολλά στη Σουηδία, κυρίως στο Εθνικό Θέατρο της Στοκχόλμης, αλλά και σε σκηνές άλλων πόλεων.

Συνεργάστηκε, εκτός από τον Μπέργκμαν, με σκηνοθέτες όπως οι Μπιλ Ογκαστ, Τζον Χιούστον, Σίντνεϊ Πόλακ, Γούντι Αλεν. Ακόμη και για τον Σπίλμπεργκ μίλησε με καλά λόγια, κυρίως όσον αφορά στη γνώση της κινηματογραφικής τεχνικής. Πάντως, από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας του θεωρεί τη συμμετοχή του στην ταινία του Ογκαστ «Πέλε, ο κατακτητής» (1988) που του χάρισε και υποψηφιότητα για «Οσκαρ». Αν και δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες, είπε ότι δε μετανιώνει για κανέναν ρόλο από όσους απέρριψε, αλλά λυπάται για κάποιους που δεν του προτάθηκαν.

Για τον Μπέργκμαν μίλησε, όπως θα μιλούσε κάποιος για τον αγαπημένο του αδελφό. Αν και από το 1974 δεν έχει ξαναδουλέψει μαζί του, ωστόσο επικοινωνούν συχνά. «Κανείς δεν έχει τόση σημασία για μένα όσο ο Μπέργκμαν και δεν μπορώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου γι' αυτόν όσο πρέπει», είπε.

Για το μέλλον του ευρωπαϊκού κινηματογράφου τόνισε ότι τον ανησυχεί το γεγονός ότι η οικονομική δύναμη του αμερικανικού κινηματογράφου «σπρώχνει στο πλάι» παραγωγές από άλλες χώρες, αλλά και ανεξάρτητες αμερικανικές, για να επιβληθεί.

Πάντως, η νέα ταινία όπου θα πρωταγωνιστήσει, θα είναι η κινηματογραφική μεταφορά του παραμυθιού της Χάιντι. Ο ίδιος, θα κάνει τον παππού της.