«Ως γνωστόν, μόνον οι ηλίθιοι κινούνται από απλοϊκές βεβαιότητες και φανατικά στερεότυπα» σημειώνει χτες ο Ι.Κ. Πρετεντέρης στο «Βήμα», ασχολούμενος με τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.

Προφανώς, όμως, από την παραδοχή αυτή εξαιρεί τον εαυτό του, αφού στο ίδιο σημείωμα γράφει και τα εξής: «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική επέμβαση η Ευρώπη θα περνούσε αρκετούς ακόμη δύσκολους χειμώνες κάτω από τη χιτλερική επιβολή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική υποστήριξη η Ευρώπη δύσκολα θα είχε αναχαιτίσει τη σοβιετική προέλαση και θα κινδύνευε να πέσει από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική βοήθεια η χώρα μας ίσως να είχε γίνει μια άλλη Αλβανία στα χέρια του Ζαχαριάδη, του Γούσια και του Μπαρτζώτα. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η τελική ήττα του ολοκληρωτισμού με την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού", το 1989, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθεκτικότητα του δυτικού κόσμου, με προεξάρχουσες τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Αραγε, ολ' αυτά τα «χωρίς καμία αμφιβολία», πού θέλει να τα κατατάξουμε, στις «απλοϊκές βεβαιότητες» ή στα «φανατικά στερεότυπα»;