Eurokinissi |
Η ΓΣ εκτίμησε, μεταξύ άλλων, ότι «έγινε ξεκάθαρη η πολιτική απόφαση της ηγεσίας του ΥΠΠΟ να μην ανανεώσει την πλειοψηφία των συμβάσεων και ουσιαστικά να εκκαθαρίσει το ΥΠΠΟ (και τα ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από αυτό) από τους συμβασιούχους, μέσα από ένα κύμα μαζικών απολύσεων, χωρίς πλέον προσχήματα». Ενώ, επιβεβαιώνεται ότι το πολυδιαφημισμένο «ΠΔ Παυλόπουλου» όχι μόνο δε μονιμοποιεί όπως η κυβέρνηση διαφήμιζε, αλλά αποτελεί το ΠΔ των απολύσεων και της γενικευμένης επιβολής των νέων ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με όρους που επιχειρούν να καταλύσουν κατακτήσεις χρόνων των εργαζομένων.
Τα αιτήματα των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού έφερε στη Βουλή το ΚΚΕ, μέσω Ερώτησης της βουλευτή του Λιάνας Κανέλλη. Στην Ερώτηση τονίζεται: «Το καθεστώς της ανασφάλειας και της ανεργίας που βιώνουν οι συμβασιούχοι και του υπουργείου Πολιτισμού τους οδηγεί σε κινητοποιήσεις για την εξασφάλιση του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλιά για όλους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την απαράδεκτη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους εργαζόμενους -συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού, μέσω του ΠΔ 160/2004, και τη λογική των λεγόμενων πάγιων και διαρκών αναγκών, εξαιρεί τη συντριπτική πλειοψηφία από την απόκτηση μόνιμης και σταθερής δουλιάς, οδηγεί μεγάλο αριθμό στην ανεργία και διαιωνίζει το καθεστώς της πολύχρονης ομηρίας που ζουν οι συμβασιούχοι».
Η βουλευτής του ΚΚΕ σημειώνει ότι η κατάσταση αυτή συνδέεται με «τα σχέδια και της σημερινής κυβέρνησης για παραπέρα παραχώρηση στο ιδιωτικό κεφάλαιο σημαντικών κομματιών και υπηρεσιών του ΥΠΠΟ, με συνέπεια να μην καλύπτει τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού στις υπηρεσίες του υπουργείου με την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού».
Εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και συμβάσεις έργου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα στο νησί της Λευκάδας και στην επαρχία Βόνιτσας, σε σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο, αφού συζήτησαν τα προβλήματα του κλάδου μετά και από τα 164/2004 και 180/2004 Προεδρικά Διατάγματα, αποφάσισαν: Να συνεχίσουν αποφασιστικά τον αγώνα για να κατακτήσουν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Αρνούνται να δώσουν συνέχεια στο καθεστώς εργασιακής και πολιτικής ομηρίας. Είναι αποφασισμένοι να αντιταχτούν στην αντεργατική πολιτική που τους καταδικάζει στην ανασφάλεια και την ανεργία. Να αγωνιστούν για την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Απαιτούν την αυτόματη μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.