«Η πορεία της ελληνικής καπιταλιστικής ανάπτυξης εκφράζει μια σαφή τάση να υποβαθμιστεί το λαϊκό εισόδημα και οι συνθήκες εργασίας, διαβίωσης, συγκριτικά με τις δυνατότητες της παραγωγής, της επιστημονικοτεχνικής εξέλιξης και τις σύγχρονες ανάγκες που διαμορφώνουν. Εκδηλώνεται και στην Ελλάδα η γενική τάση, ιδιαίτερα με την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, να επιδεινώνεται, σχετικά και απόλυτα, η θέση της εργατικής τάξης και σημαντικού μέρους των μεσαίων στρωμάτων». Αυτά λένε οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ (Θέση 10), για το 17ο Συνέδριό του, που δόθηκαν στη δημοσιότητα την περασμένη Κυριακή.

Μερικές μέρες μετά, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας - κάνοντας, μάλιστα, κριτική στην εφησυχασμένη ελληνική κοινωνία, όπως είπε - επιβεβαίωσε τις παραπάνω εκτιμήσεις, ζητώντας ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή, εισοδηματική πολιτική ακόμη σκληρότερης λιτότητας, γρήγορη υλοποίηση μιας σειράς αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών, ιδιαίτερα στον τομέα της εργασίας, γενικό ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων, ριζικότερη και, επομένως, περισσότερο αντεργατική αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού, διαμόρφωση ουσιαστικών όρων προσέλκυσης των ξένων κεφαλαίων, κλπ. κλπ. Με άλλα λόγια, ζήτησε από την κυβέρνηση - και όχι μόνο... - να προχωρήσει στο δρόμο, που ήδη βαδίζει, αλλά με περισσότερη αποφασιστικότητα και λιγότερη «ηπιότητα».

Τα σχόλια περιττεύουν...