Στις 2 Νοέμβρη κρίνεται το ποιος θα είναι ο επόμενος κάτοικος του Λευκού Οίκου. Το ερώτημα δυστυχώς είναι ένα και μοναδικό. Ποιος εκ των δύο θα είναι αυτός που θα κερδίσει τις εκλογές; Αγνωστο. Οι δημοσκοπήσεις αλλάζουν μέρα τη μέρα, ορισμένες φορές και ώρα την ώρα. Και οι αναλυτές προειδοποίησαν μόλις αυτή την εβδομάδα ότι δεν πρέπει να δίνεται βάση σ' αυτές. Τα πάντα είναι στα όρια του στατιστικού λάθους...

Οσο για την πολιτική που θα ακολουθήσουν ερωτήματα δεν υπάρχουν αν και για ορισμένους «αναλυτές» και πολιτικούς, οι αποχρώσεις παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Εάν είναι αποχρώσεις μαύρου ή πολύ σκούρου γκρι.

Πεισματικά επιμένουν να βλέπουν «διαχωριστικές γραμμές» και «σαφείς διαφοροποιήσεις» σε μία πολιτική που ενδεχομένως θα ακολουθήσει η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση, η οποία όμως έχει χαραχτεί προ πολλού, όπως εξάλλου είχε σχεδιαστεί πολλά χρόνια πριν και ποια πολιτική θα ακολουθούσε η κυβέρνηση του Τζορτζ Ου. Μπους.

Τα τρία προεκλογικά ντιμπέιτ των δύο μονομάχων, του νυν προέδρου και του υποψηφίου των Δημοκρατικών Τζον Φορμπς Κέρι, έληξαν με «νίκη» στη μάχη των εντυπώσεων του Κέρι. Τουλάχιστον όπως ανακράζουν σύσσωμα τα ευρωπαϊκά κυρίως ΜΜΕ. Βέβαια οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να επιμένουν να μην αναδεικνύουν το νικητή. Ενα επιπλέον χαρακτηριστικό των τηλεμαχιών των δύο υποψηφίων ήταν και η θεματολογία. Ο πόλεμος στο Ιράκ και ο «πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία» επισκίασαν σχεδόν τα πάντα. Το καινοφανές: ζητήματα εξωτερικής πολιτικής επισκίασαν την προεκλογική εκστρατεία αντί των πολύ συνηθισμένων εγχώριων και φυσικά ακανθωδών ζητημάτων που αντιμετωπίζει ο αμερικανικός λαός. Η ατραπός του Ιράκ αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρή ακόμη και για το μέσο Αμερικανό από ό,τι η συνεχώς διολισθαίνουσα οικονομία των ΗΠΑ...

Εξάλλου, τίποτα δεν είναι ίδιο μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» αλλά και ο πόλεμος κατά του Αφγανιστάν και ο πρωτοφανής για την ιστορία προληπτικός πόλεμος κατά του Ιράκ, είναι μέρος της υποτιθέμενης «εκστρατείας κατά του τρόμου». Μια εκστρατεία που δε γίνεται αποκλειστικά για τις ενεργειακές πηγές των χωρών αυτών και της ευρύτερης αυτών περιοχής (Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία) αλλά για την προσπάθεια ανάκτησης του μερικού έστω ελέγχου τους στο πλαίσιο του διαγκωνισμού των ΗΠΑ με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η προσπάθεια αυτή που συνοδεύεται και από τη χωρίς προηγούμενο επέκταση της στρατιωτικής δύναμης και παρουσίας των ΗΠΑ, αποτελεί ένδειξη περισσοτέρων στοιχείων από την επίτευξη των άμεσα οικονομικών και πολιτικών στρατηγικών στόχων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τα σχέδια αυτά επεκτείνονται σε πολλές περιοχές και χώρες. Ειδικά όταν το πετρέλαιο αποτελεί και ένα εκ των κύριων άμεσα στρατηγικών στόχων, τότε ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» αποκτά μεγάλη ένταση. Το Αφγανιστάν αποτέλεσε την καλύτερη αφορμή για την προώθηση των στρατηγικών συμφερόντων και της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ σε όλες σχεδόν τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, περιλαμβανομένων της Γεωργίας, του Αζερμπαϊτζάν, του Ουζμπεκιστάν, του Τουρκμενιστάν, του Τατζικιστάν και του Καζαχστάν.

Ο προληπτικός πόλεμος κατά του Ιράκ ήταν η απαρχή για την προώθηση του σχεδίου για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι πληγές του Παλαιστινιακού πυορροούν, η Σαουδική Αραβία είναι πολύ ανήσυχη, η Συρία και κυρίως το Ιράν εκτός φυσικά ότι ανήκουν στον «άξονα του κακού», αποτελούν πια και άμεσο στρατιωτικό στόχο.

Θα αλλάξει τίποτα εάν ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου είναι ο Κέρι; Απίθανο...