Μέχρι πριν ένα χρόνο, περίπου, όλοι όσοι τον γνώρισαν στους απελευθερωτικούς, εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, στη δημοσιογραφία, στο θέατρο, στην Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (στην οποία προέδρευσε επί χρόνια), στο Θεατρικό Μουσείο (επί χρόνια μέλος της διοίκησής του), και τον έβλεπαν ακάματο να περπατά, να διαβάζει, να γράφει τον αποκαλούσαν «αιώνιο έφηβο» στην ψυχή και στο μυαλό. Κι ας ήταν κοντά 94 χρόνων. Λέμε για τον Ασημάκη Γιαλαμά, που «έφυγε» στις 19 του μήνα, αφήνοντας πίσω του τεράστιο, γνήσια λαϊκό έργο και αρκετά κείμενά του - «κειμήλια» του «Ριζοσπάστη». Αυτόν τον αλησμόνητο άνθρωπο με το πλατύ χαμόγελο, την καλοσυνάτη καρδιά, τον αθεράπευτα ρομαντικό, τον δημιουργό, που, ενώ ο ίδιος μελαγχολούσε και δάκρυζε στη θέα οποιουδήποτε βασανισμένου και πάσχοντος ανθρώπου, χάριζε με τα έργα του διδακτικό και παρηγορητικό γέλιο, τιμούμε με ένα μικρό αφιέρωμα