Προχτές, 29 του Οκτώβρη, οι αρχηγοί των 25 κρατών - μελών της ΕΕ έστησαν στη Ρώμη άλλη μια ευρω-φιέστα. Τούτη τη φορά, ο λόγος ήταν η υπογραφή του λεγόμενου ευρωσυντάγματος, που επίσημα αποκαλούν Σχέδιο Συνταγματικής Συνθήκης. Δεν είναι τυχαία η ονομασία που δίνουν οι κυρίαρχοι της ΕΕ σ' αυτήν τη νέα Συνθήκη. Επιδιώκουν με την ονομασία «Σύνταγμα» να την κάνουν εύληπτα αποδεκτή από τους λαούς, ή τουλάχιστο λιγότερο μισητή, προκειμένου να μην αντιμετωπίσει τις λαϊκές αντιδράσεις. Ετσι, μια ακόμη Συνθήκη, που ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες θεμελιακές Συνθήκες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, προωθείται χωρίς καν την ουσιαστική ενημέρωση των λαών της ΕΕ, για το τι εμπεριέχει, το τι προβλέπει για το μέλλον τους. Και πώς αλλιώς, εφόσον οι κυρίαρχες δυνάμεις «καίγονται» να προωθήσουν ταχέως και δίχως αντιστάσεις την ολοένα και αντιδραστικότερη στροφή του ευρωμορφώματός τους; Να θωρακιστούν, φοβούμενες τη διογκούμενη λαϊκή αντίδραση απέναντι στις επιπτώσεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Ωστόσο, η διαφημιστικού τύπου εκστρατεία κυβερνήσεων και Κομισιόν για την εκμαίευση της λαϊκής συναίνεσης στο «ευρωσύνταγμα», η συστηματική αποσιώπηση οποιασδήποτε κριτικής φωνής, δεν μπορούν να ακυρώσουν την αλήθεια: Οτι το «ευρωσύνταγμα» βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τη στήριξη του καπιταλιστικού κέρδους και, ταυτόχρονα, ενσωματώνει σε ακόμη αντιδραστικότερη κατεύθυνση όλες τις αποφάσεις για ενίσχυση της καταστολής, της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ και του δόγματος του προληπτικού πολέμου, στο όνομα καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», που σημαίνει ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις.

Η συναίνεση (και σε αυτό το ζήτημα) των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, η επικίνδυνη πλέον πολιτική αφέλεια (;) του ΣΥΝ, που στα λόγια δε συμφωνεί με το παρόν «ευρωσύνταγμα» και μάχεται για ένα «άλλο» «εναλλακτικό» κείμενο, στο πλαίσιο πάντα της ΕΕ, ο αποκλεισμός, από τις όποιες παρουσιάσεις του θέματος, των απόψεων εκείνων που καταδεικνύουν το βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα της Συνταγματικής Συνθήκης, δεν μπορούν να αποκρύψουν τα θεμελιώδη - βαθιά αντιδραστικά - χαρακτηριστικά του.

1. Ορίζει ως θεμέλιο της ΕΕ τις τέσσερις ελευθερίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, δηλαδή την ελευθερία του μεγάλου κεφαλαίου. «Συνταγματοποιεί» την «ελεύθερη αγορά» και το νεοφιλελευθερισμό. `Η, όπως τόνιζε πρόσφατα το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Στρατής Κόρακας, το «ευρωσύνταγμα» προωθείται, προκειμένου να θεσμοθετηθεί και συνταγματικά ο καπιταλισμός. Επομένως, όποιος αντιστέκεται στις αξίες του, αυτόματα να χαρακτηρίζεται «αντισυνταγματικός» και τρομοκράτης και να αντιμετωπίζεται - όπως προβλέπεται - με ένοπλες δυνάμεις.

2. Αποδυναμώνει παραπέρα την εθνική κυριαρχία των κρατών, ιδιαίτερα με την υιοθέτηση νομικής προσωπικότητας της ΕΕ και ιθαγένειας (άρθρα 6, 8) και γενικότερα με τη συγκέντρωση εξουσιών στην ΕΕ.

3. Ενισχύει ακόμη παραπέρα το ρόλο των ισχυρών κρατών, τόσο στα όργανα της ΕΕ, όσο και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων, μέσω κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά με τον περιορισμό ή και την κατάργηση του «βέτο».

4. Υπάρχει ρητή αναφορά στο δόγμα του προληπτικού πολέμου και στις στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων (άρθρο 40). Ετσι, νομιμοποιούνται και αποκτούν το κύρος συνταγματικής ισχύος οι ιμπεριαλιστικοί τυχοδιωκτισμοί.

5. Δίνει δυνατότητα (άρθρο 42) για χρήση του ευρωστρατού ακόμη και στο εσωτερικό των κρατών - μελών, με πρόσχημα την «πρόληψη τρομοκρατικής απειλής» ή για την «προστασία των δημοκρατικών θεσμών» ή μετά από «αίτημα των πολιτικών αρχών ενός κράτους σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης». Οι ορισμοί αυτοί είναι τόσο ρευστοί, γενικοί και αόριστοι, που - σε συνδυασμό και με τους ήδη ψηφισμένους (ευρω)τρομονόμους - εύκολα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις κυρίαρχες δυνάμεις, για την καταστολή του λαϊκού κινήματος με διάφορα προσχήματα.

6. Με τη συνοδευτική «Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων», αποδυναμώνονται σοβαρά τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, των οποίων η κατοχύρωση είναι πίσω από το επίπεδο που υπήρχε στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή σε διάφορα εθνικά Συντάγματα (π.χ. στο άρθρο 28 κατοχυρώνεται η εργοδοτική ανταπεργία, στο άρθρο 16 κατοχυρώνεται η «επιχειρηματική ελευθερία» κλπ.).

Μετά ταύτα, δικαίως το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση, όπου σημείωνε ότι «οι πανηγυρισμοί των "25" αρχηγών κρατών της ΕΕ στην υπογραφή του "ευρωσυντάγματος" εκφράζουν τους πανηγυρισμούς της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, που με το "ευρωσύνταγμα" θωρακίζει περισσότερο τη θέση της και ενισχύει την επίθεσή της κατά των λαών της Ευρώπης».

Η απάντηση σ' αυτό το νέο βήμα αντιδραστικοποίησης πρέπει να είναι «όχι στο "ευρωσύνταγμα"», «όχι στην ΕΕ», τονίστηκε στην ανακοίνωση. «Πρέπει να είναι ένα δυνατό "όχι σε κάθε ευρωσύνταγμα". Γιατί όποια απόχρωση κι αν πάρει το "ευρωσύνταγμα", δε θα παύει να αντιστοιχεί στο χαρακτήρα της ΕΕ ως ένωσης του κεφαλαίου», σημείωνε.

Το μήνυμα του Κόμματος βρίσκει ήδη απήχηση. Ούτως ή άλλως, μαζικοί φορείς προετοιμάζονταν εδώ και καιρό για το νέο έκτρωμα που «μαγειρευόταν» στις Βρυξέλλες. Ετσι, η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» κάλεσε τον ελληνικό λαό, όλους τους λαούς της ΕΕ, να μην παρασυρθούν από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς κυβερνήσεων και ΕΕ. Τονίζει ότι πρέπει να ορθώσουν το δικό τους «Οχι» στο «ευρωσύνταγμα», αγωνιστικά και με ποικίλες μορφές πάλης. Στο δρόμο αυτό αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλοι.