Δε λέμε, σωστά είναι όσα λένε τις μέρες αυτές οι διάφοροι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, από το χώρο της Εμπορικής Τράπεζας και της ΟΤΟΕ, ότι οι αντεργατικές προτάσεις - βόμβα του κ. Προβόπουλου, δεν αφορούν μόνο τους υπαλλήλους της Εμπορικής, αλλά τους τραπεζοϋπαλλήλους στο σύνολό τους κι ακόμη παραπέρα, όλους τους εργαζόμενους. Μόνον, που αυτά τα λένε τώρα. Δεν τα έλεγαν, για παράδειγμα, το 1993, όταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και αντί να καταργήσει τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα, όπως υπόσχονταν προεκλογικά, τους εφάρμοσε και τους επέκτεινε παραπέρα. Δεν τα έλεγαν, επίσης, όταν ο κ. Ρέππας αντικατέστησε τον κ. Γιαννίτση κι έφερε τον γνωστό αντιασφαλιστικό νόμο. Ισως, επειδή ο τελευταίος αφορούσε το ΙΚΑ και όχι τα τραπεζοϋπαλληλικά επικουρικά Ταμεία. Να, όμως, που ήρθε και η σειρά των τελευταίων και η κυβέρνηση της ΝΔ, εκμεταλλευόμενη το αντιασφαλιστικό νομοθετικό πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ, προωθεί παραπέρα την αντεργατική λογική της ισοπέδωσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο κατώτερο επίπεδο.

Ας βγάλουν, επόμενα, τα συμπεράσματά τους οι εργαζόμενοι και, ιδιαίτερα, οι τραπεζοϋπάλληλοι. Τόσο για την επιτακτική ανάγκη, να αντιμετωπίσουν ενωμένοι σαν μια γροθιά, τη συντονισμένη επίθεση κυβέρνησης - εργοδοσίας στα ασφαλιστικά και εργασιακά τους δικαιώματα, όσο και για τους απαραίτητους όρους και προϋποθέσεις, ώστε να είναι η αγωνιστική τους ενότητα αποτελεσματική και να «πιάσει τόπο».