«Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης», ονομάστηκε μεγαλόστομα το 1996, μια ολόκληρη δεκαετία μετά την ψήφιση του ελληνικού νόμου 1650/86 για την προστασία του περιβάλλοντος, η πεδιάδα, το δάσος και το περίφημο Δέλτα του Νέστου (που τα μοιράζονται οι Νομοί Καβάλας και Ξάνθης), καθώς και μια μεγάλη σειρά λιμνοθάλασσες λίγο έξω από την Καβάλα μέχρι έξω από την Κομοτηνή με σπουδαιότερη αυτήν της Βιστωνίδας (Πόρτο - Λάγο). Η περιοχή αυτή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, είναι από τις παραγωγικότερες, με μοναδική βιοποικιλότητα, συγκεντρώνει πολύ αγροτικό πληθυσμό, κρύβει στον πυρήνα της τη «Φωνή της Αμερικής» και ετοιμάζεται να δεχτεί την κατασκευή της Εγνατίας. Πέραν της Συνθήκης ΡΑΜΣΑΡ, στην περιοχή είναι σε εξέλιξη μια σειρά κοινοτικών προγραμμάτων και δράσεων, ένας δημόσιος φορέας διαχείρισής της προγραμματίστηκε και έπρεπε επιπλέον να είχαν ήδη ανακηρυχτεί «Περιοχές Κοινοτικής Προστασίας», στα πλαίσια του δικτύου NATURA 2000. Ωστόσο, αν και διατέθηκαν για επεξεργασία κάποιων «πλάνων» 216 και 255 εκατ. δρχ. για το Δέλτα και τη Βιστωνίδα, αντίστοιχα, μαζί με κάποια ποσά «για τη διατήρηση ορισμένων ειδών άγριων πτηνών», η συνολική εικόνα είναι ότι η μεν Κομισιόν δε διαθέτει ακόμη «κοινοτικό πλαίσιο δράσης» για την περιοχή, η δε ελληνική κυβέρνηση από το Σεπτέμβρη του 1999 έχει καταργήσει ουσιαστικά το ίδιο το «Πάρκο».

Η μεγάλη καθυστέρηση, αν όχι εγκατάλειψη, συνδέεται με την επιλογή της κυβέρνησης να δημιουργήσει έναν ιδιωτικό φορέα διαχείρισης, αλλά, όπως φαίνεται, και με την αρχική της απόφαση να επιτρέψει, για λόγους οικονομίας, την κατασκευή για τη διέλευση του Νέστου, μιας δεύτερης και πολύ μεγαλύτερης γέφυρας σημαντικά νοτιότερα από την υπάρχουσα στους Τοξότες, πράγμα που θα οδηγήσει στην καταστροφή των 12 μικρών λιμνών που περιβάλλουν τη Χρυσούπολη Καβάλας και στη διάσταση και μεγάλη απομείωση του δάσους του Νέστου.

Το θέμα απασχολεί ολοένα και περισσότερο τους εργαζόμενους της περιοχής και είναι ώρα η κυβέρνηση να δώσει απαντήσεις για τις καθυστερήσεις, την εξέλιξη και τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων, αλλά επίσης να επανεξετάσει το θέμα της «καρατόμησης» του δάσους του Νέστου.