Ο δεύτερος όρος αφορά, κυρίως, στη δημόσια ακίνητη περιουσία κάθε λογής (γη, δάση, ακρογιαλιές, Ολυμπιακά ακίνητα κλπ., κλπ.). Επειδή - υποτίθεται - η κυβέρνηση της ΝΔ δε διακατέχεται από συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, όπως την κατηγορούν, δεν προχωρά στην πώληση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, αλλά θα την εκμεταλλευτεί σε συνεργασία με τους κεφαλαιοκράτες. Αυτή είναι η «συνεκμετάλλευση και η συνδιαχείριση». Με άλλα λόγια, παραχωρεί στον κεφαλαιοκράτη το όποιο δημόσιο ακίνητο, έναντι κάποιου τιμήματος, για κάμποσες δεκαετίες. Ετσι, απ' τη μια δε γίνεται πώληση, αφού το δημόσιο παραμένει τυπικά ιδιοκτήτης κι απ' την άλλη, ο κεφαλαιοκράτης δε χρειάζεται να βάλει χρήματα για την όποια αγορά. Και ο κοσμάκης θα πληρώνει, ενώ ο κεφαλαιοκράτης θα συσσωρεύει κέρδη. Κι όλ' αυτά με τι αντικείμενο; Μα, από τη δημόσια περιουσία, είτε αυτή είναι ακρογιαλιές, είτε αθλητικές εγκαταστάσεις, των οποίων έχουμε χρυσοπληρώσει και την κατασκευή τους...

Και μη σκεφτεί κανείς, ότι, με τον τρόπο αυτό, θα συγκεντρώσει χρήματα το κράτος, για τους όποιους κοινωνικούς σκοπούς. Στους καιρούς, που ζούμε, τέτοιες σκέψεις είναι πέρα για πέρα αυταπάτες. Πρώτον, γιατί υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι, για να επιστρέφουν τα όποια τιμήματα στα θησαυροφυλάκια των κεφαλαιοκρατών (κίνητρα, φοροαπαλλαγές κλπ.). Δεύτερον, γιατί, πάνω απ' όλα, προέχει η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων...