Ολοι μαζί, οι εργαζόμενοι της χώρας κατεβαίνουν αύριο στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Μαζί εργατοϋπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα δημόσιοι υπάλληλοι, αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι. Μαζί άνεργοι και συνταξιούχοι. Ολοι μαζί, γιατί τους ενώνουν τα ίδια βάσανα. Περνούν τις ίδιες δοκιμασίες. Βιώνουν την ίδια σκληρή πραγματικότητα. Τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ σημαίνουν αγωνιστικό, ταξικό συναγερμό. Το μήνυμα συγκεκριμένο: Καμιά ανοχή στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου και του ΣΕΒ. Καμιά αναμονή για την πολιτική της κυβέρνησης που οξύνει τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Καμιά αυταπάτη για τις δημαγωγικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ.
Σε πάνω από πενήντα συλλαλητήρια, σε όλη την Ελλάδα, ο εργαζόμενος λαός διαδηλώνει και δηλώνει: Δεν πάει άλλο με την ακρίβεια και την ανεργία. Δεν πάει άλλο με τη λιτότητα, τη βαριά φορολογία, τις απολύσεις. Δεν ανεχόμαστε άλλον ένα αντεργατικό, αντιλαϊκό προϋπολογισμό. Δεν ανεχόμαστε άλλο, λίγοι να πλουτίζουν και οι πολλοί, η συντριπτική πλειοψηφία, να οδηγείται στη μιζέρια και στη φτώχεια. Δε συμβιβαζόμαστε με την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλειας, τις περικοπές στην Πρόνοια, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας.
Αύριο στα εργατικά συλλαλητήρια, σε δρόμους και σε πλατείες παλεύουμε και διεκδικούμε τα δικά μας αιτήματα. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, προστασία των ανέργων, αναβαθμισμένη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, πραγματικά δωρεάν Υγεία, αξιοπρεπές εισόδημα για τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους.
Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από τον όγκο των συλλαλητηρίων, από το βαθμό συσπείρωσης γύρω από τα ταξικά συνδικάτα και τις διεκδικήσεις τους εξαρτώνται πολλά. Γιατί μόνο ο ενωτικός αγώνας μπορεί σήμερα να ανακόψει την αντιλαϊκή πολιτική. Μόνο με τους εργάτες, τους μικρομεσαίους της πόλης και του χωριού, στο δρόμο, μπορεί να μπει φρένο στην αντιλαϊκή επίθεση που ξεδιπλώνεται και μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και μόνο η πάλη του λαού, μπορεί να φέρει ανακατατάξεις, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια άλλη πορεία της χώρας.
Γιατί, εντέλει, η βελτίωση στη ζωή του εργατοϋπαλλήλου, οι προσδοκίες του άνεργου, οι ελπίδες του νέου, η εξασφάλιση του αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου, δε θα έρθουν έτσι απλά «αν δε βάλουν πλάτη» αυτοί που είναι στη θέση του θύματος. Αν δεν ανοίξουν πόλεμο, ανειρήνευτο, πόλεμο ταξικό, με αυτούς που τους τα στερούν. Αυτά που θέλουν και πράγματι τους ανήκουν, πρέπει να τα διεκδικήσουν. Και να τα διεκδικήσουν χωρίς καμιά αυταπάτη για τις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Να τα απαιτήσουν, ξεκόβοντας οριστικά από τη στρούγκα του δικομματισμού.
Το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ δείχνουν το δρόμο. Τα συλλαλητήρια, στις 9 Δεκέμβρη, μπορεί να γίνουν σημείο καμπής. Μπορούν και πρέπει να αφήσουν αγωνιστικές παρακαταθήκες στο μακρύ δρόμο της λαϊκής πάλης, μέχρι την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και της εξουσίας της.
Feeds
Αντιπαράθεση με βάση «συμψηφιστικά» δημοσιεύματα 
