Στους εργαζόμενους ρίχνει η κυβέρνηση την ευθύνη για την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Ιδρυμα Χρόνιων Παθήσεων Αναπήρων Παίδων στο Σκαραμαγκά, κατηγορώντας τους ότι αρνούνται να υπηρετήσουν στο Ιδρυμα!

Το θέμα έφερε στη Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατσιλινάκος και ο αρμόδιος υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κωνσταντόπουλος, χωρίς να αναφέρει το παραμικρό για τις κυβερνητικές ευθύνες και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, ανάλωσε την απάντησή του ρίχνοντας τις ευθύνες στους εργαζόμενους.

Είπε συγκεκριμένα ότι το 2003 και το 2004 το ΑΣΕΠ επέλεξε τρεις ψυχολόγους, δώδεκα νοσηλευτές και οκτώ βοηθούς νοσηλευτές, αλλά από όλους αυτούς δεν παρουσιάστηκε κανένας. Κατά τον υφυπουργό δεν πήγαν γιατί «τους ενοχλεί η μυρωδιά του ιδρύματος, η άσχημη εργασία, τους ενοχλεί ότι δουλεύουν με περιπτώσεις βαριάς νοητικής υστέρησης και αναπηρίας». Τους κατηγόρησε μάλιστα ότι με τη στάση τους αυτή καταδικάζουν τους ήδη εργαζόμενους να «παλεύουν μόνοι τους» και ότι ζητούν να πηγαίνουν σε «θέσεις πολυτελείας».

Απάντηση στις παραπάνω θέσεις του υπουργού έδωσε στην παρέμβασή του ο Γ. Πατσιλινάκος, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Ερχεται ο υφυπουργός και λέει ότι φταίνε οι εργαζόμενοι οι οποίοι δεν πάνε. Μα είναι σωστά πράγματα αυτά; Αυτοί οι εργαζόμενοι που είναι εκεί αναγκάζονται και παραιτούνται μερικές φορές για να μην πεθάνουν και η πολιτεία τι έχει κάνει; Τίποτα, αφού δουλεύει ένας εργαζόμενος δύο βάρδιες και δεν τα βγάζει πέρα και έχει και την κόντρα των γονιών, οι οποίοι βλέπουν ότι δεν υπάρχει καμία φροντίδα για τα παιδιά και ταυτόχρονα τσακώνεται και ο γονιός με το νοσηλευτή».

Με αυτές τις τρομακτικές ελλείψεις, συνέχισε, δεν μπορεί να γίνει καμία βελτίωση και μάλιστα σε ένα κτίριο που είναι σε άθλια κατάσταση.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι οι ανεπάρκειες της πολιτείας δεν πρέπει να φορτώνονται στις πλάτες των εργαζομένων. Αντίθετα, συνέχισε, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν κίνητρα ώστε να μπορούν να δουλέψουν σε αυτές τις καταστάσεις, να γίνει βαρύ και ανθυγιεινό το επάγγελμα και να υπάρχει και ειδική εκπαίδευση. Ο Γ. Πατσιλινάκος πρότεινε να υπάρχει και ανταλλαγή, με την έννοια ότι εάν κάποιος δουλέψει για παράδειγμα πέντε χρόνια σε ένα τέτοιο ίδρυμα, στη συνέχεια να μπορεί να πάει κάπου αλλού, σε καλύτερη θέση.

«Δε γίνεται διαφορετικά, είπε, αφού οι συνθήκες είναι τραγικές. Για παράδειγμα όταν χτυπάει ένα παιδί πρέπει να παρατήσει ο μοναδικός νοσηλευτής του ορόφου τα άλλα παιδιά και να πάει στο νοσοκομείο, γιατί δεν υπάρχει ούτε οδηγός, ούτε κάποιος άλλος για να βοηθήσει την κατάσταση».

Καταλήγοντας τόνισε ότι με κατάπληξη άκουσε τον υφυπουργό να ρίχνει τις ευθύνες γι' αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση στους εργαζόμενους, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό πρόγραμμα στήριξης αυτών των παιδιών.

«Υπάρχει, κατέληξε, ένας παθολόγος μερικές ώρες το απόγευμα και ένας ψυχίατρος μία φορά στις δεκαπέντε μέρες και μπορούμε να λέμε ότι φταίνε οι εργαζόμενοι για αυτό; Πού είναι η φροντίδα του κράτους και οι επεμβάσεις της πολιτείας;» αναρωτήθηκε.