Στα προηγούμενα συνέδρια το Κόμμα μας καθόρισε Πρόγραμμα, Καταστατικό και πολιτική ξεκάθαρη σε ό,τι αφορά τους στρατηγικούς μας στόχους. Διαβάζοντας τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 17^ο Συνέδριο σήμερα βλέπουμε ότι πολύ εύστοχα γίνεται προσπάθεια να γίνει ένα βήμα παραπέρα για την ισχυροποίηση του Κόμματός μας. Πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά.

Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας σήμερα δε βρίσκεται μόνο στο γεγονός ότι κυριαρχούν τα δύο κόμματα εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην κυριαρχία του δικομματισμού. Βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτά τα δύο κόμματα αντιπροσωπεύουν, εκφράζουν και θωρακίζουν τα ταξικά συμφέροντα της πλουτοκρατίας και τις βάρβαρες αναδιαρθρώσεις του συστήματος. Προκειμένου να συγκρατήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση καταφεύγουν σε μια πρωτοφανή παραπλάνηση και δημαγωγία, απαιτώντας μονόπλευρα θυσίες από τους εργαζόμενους για να υπάρξει δήθεν όφελος στο μέλλον.

Το Κόμμα μας, πιο έμπειρο και πιο ατσαλωμένο σήμερα, είναι φορέας μιας νέας πολιτικής ηθικής, εντελώς αντίθετη από εκείνη των αστικών κομμάτων και πολύ διαφορετική από εκείνους που γονατίζουν μπροστά στον αντίπαλο, εμφανίζοντας μάλιστα αυτό το συμβιβασμό ως νέα πολιτική. Και δεν κάνουν μόνο αυτά. Διαστρεβλώνουν συνειδητά τις σχετικές θέσεις και τις προτάσεις του Κόμματός μας, μεταχειριζόμενοι ακόμη και χυδαίους αφορισμούς του αντικομμουνιστικού οπλοστασίου. Καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, φωνάζοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν υπάρχει δήθεν τίποτε άλλο έξω από τη στρούγκα της ευρωένωσης. Καλούν τους πάντες να προσαρμοστούν και σε τελευταία ανάλυση να υποταχθούν στη σημερινή πραγματικότητα, ενώ την ίδια στιγμή παριστάνουν τους αριστερούς και φωνάζουν για τα λαϊκά δικαιώματα. Λες και δε χαρακτηριζόταν πάντα η αριστερά από τις ανατρεπτικές της ιδέες και προτάσεις, από τη θέλησή της να αλλάξει την πραγματικότητα, αρνούμενη να μοιράζει αυταπάτες για τη δήθεν βελτίωση του συστήματος. Κοντά δεκατέσσερα χρόνια τώρα αυτό κάνουν και το μόνο που κατάφεραν ήταν να παρέχουν «αριστερά» άλλοθι στις κυρίαρχες δυνάμεις και να σκορπίζουν αυταπάτες στους εργαζόμενους για μια άλλη πολιτική χωρίς σύγκρουση με την ολιγαρχία.

Αυτό που κάνει διαφορετικό το Κόμμα μας, σύντροφοι, είναι η κοσμοθεωρία του, η συνείδηση ότι η πάλη κατά της αδικίας, κατά του πολέμου, είναι πάλη για να αλλάξει ο κόσμος, για να ηττηθεί ο καπιταλισμός, είναι πάλη για το σοσιαλισμό.

Το Κόμμα μας έχει την ίδια γνώμη από την εποχή της ίδρυσής του το 1918. Η εργατική τάξη της χώρας μας και στον υπόλοιπο κόσμο έχει δύο και μόνο εναλλακτικές λύσεις - σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

Το Κόμμα μας ποτέ δεν κορόιδεψε τους εργαζόμενους και το λαό, ό,τι πίστευε αυτά έλεγε και τα ίδια παλεύει και στην πράξη. Και το έχουν αποδείξει πολλές φορές οι κομμουνιστές, χωρίς ποτέ να υπολογίσουν δυσκολίες, κόπους και θυσίες, ακόμη και την ίδια τη ζωή τους.

Το Κόμμα μας ποτέ δεν έπαψε να διακηρύσσει ανοιχτά στον ελληνικό λαό ότι τελικός σκοπός του είναι το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Γι' αυτό δεν αποδέχεται τη βαρβαρότητα της νέας τάξης πραγμάτων των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και δε συμβιβάζεται με την ιδέα ότι είναι δυνατόν να αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο ο καπιταλισμός. Κρατά ζωντανά τα οράματα και τις ιδέες ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Δε σκύβει το κεφάλι, δε σβήνει τη φλόγα της λαϊκής αντίστασης. Δεν αποκοιμιέται στα σαλόνια της κοινωνικής συναίνεσης. Δε συντρίβεται στις συμπληγάδες και την τρομοκρατία των ιμπεριαλιστών. Παραμένει διεθνιστικό επειδή είναι πατριωτικό και είναι πατριωτικό επειδή είναι διεθνιστικό. Με συνέπεια εκπληρώνει τις διεθνιστικές υποχρεώσεις, συμμετέχοντας στον αγώνα για την ανασυγκρότηση, την ενότητα και το δυνάμωμα του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης και του λαού αγωνίζεται να ανοίξει το δρόμο της πλατιάς λαϊκής αγωνιστικής συγκρότησης του ΑΑΔΜ πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την εξουσία των μονοπωλίων ως την τελική νίκη. Για μια δεκαπενταετία το Κόμμα μας ήταν καθημερινά αντιμέτωπο με δύσκολες και ως ένα βαθμό πρωτόγνωρες συνθήκες. Παρ' όλα αυτά, έχοντας ως ισχυρό όπλο την επιστημονική κοσμοθεωρία και τη στρατηγική του, κατάφερε να κατακτήσει συνεχή αυτοτελή πολιτική παρουσία και δράση για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Κατάφερε ακόμη η πορεία του να είναι ανοδική και να συγκεντρώνει σημαντική δυναμική, ικανή να φέρει αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια.

Σήμερα όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι οι αντικειμενικές συνθήκες ευνοούν τη δράση του Κόμματός μας. Η περίοδος που περνάμε δεν είναι απλά μια δύσκολη περίοδος ή ένα διάλειμμα, όπως θέλουν να το λένε μερικοί, περιμένοντας μέσα στα καπιταλιστικά πλαίσια να έρθουν καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους. Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι μόνιμη, συνεχώς επιδεινούμενη και μη αναστρέψιμη. Το σημερινό διάγραμμα του διεθνούς τοπίου δείχνει περισσότερη γονιμότητα για κοινωνικές υποθέσεις και αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες σε όλο τον κόσμο.

Ο ιμπεριαλισμός, σύντροφοι, δεν είναι ανίκητος έχει προβλήματα, δυσκολεύεται να αναπαράγεται, αναπόσπαστα στοιχεία του ίδιου του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος είναι η ανεργία, η φτώχεια, η πείνα, η ανασφάλεια, ο ρατσισμός, ο πόλεμος, η βαρβαρότητα.

Στη χώρα μας η άρχουσα τάξη διαμορφώνει κοινωνικές συμμαχίες στη βάση οικονομικών συμφερόντων. Επεξεργάζεται πολιτικές εφεδρείες. Μέχρι και τμήματα της εργατικής τάξης εξαγοράζει για να ελέγχει το εργατικό κίνημα. Με τις κινήσεις της αυτές δεν μπορεί να καταργήσει τις αντιθέσεις της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας, δεν έχει το απεριόριστο περιθώριο.

Ετσι, λοιπόν, αντικειμενικά διαμορφώνονται περίοδοι απότομης όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να διαμορφωθεί επαναστατική κατάσταση, δηλαδή οι επάνω να μην μπορούν να ασκούν εξουσία όπως πριν και οι κάτω να μη θέλουν πλέον να ζουν με τον ίδιο τρόπο, να αμφισβητούν αυτή την εξουσία.

Για να είμαστε έτοιμοι σαν κόμμα, όταν δημιουργηθούν τέτοιες δυνατότητες ανόδου της ταξικής πάλης και κρίσης του συστήματος, δεν έχουμε παρά να συγκεντρώσουμε σήμερα την προσοχή μας στην ωρίμανση του Κόμματός μας με βάση τις σημερινές και αυριανές απαιτήσεις που ήδη διαφαίνονται από τώρα. Η ωρίμανση απαιτεί να ενισχύσουμε και να διασφαλίσουμε τα επαναστατικά χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του κάθε μέλους του Κόμματος. Εχοντας ως ισχυρό όπλο την επιστημονική κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού να υπάρχει υψηλό επίπεδο ιδεολογικών και πολιτικών γνώσεων, υψηλό αίσθημα αυτοθυσίας. Να μπορούμε να εκλαϊκεύουμε όχι μόνο την πολιτική μας, αλλά και την ιδεολογία μας.

Να διακρινόμαστε για το ήθος μας απέναντι στους συνανθρώπους μας, στην εργασία, στην οικογένεια και γενικότερα στην καθημερινή ζωή.

Να έχουμε άμεση γνώση των λαϊκών προβλημάτων, να μελετάμε, να κρίνουμε, να ακούμε, πώς σκέπτεται ο λαός, ποιες αδυναμίες μας παρατηρεί και εντοπίζει.

Να πρωτοστατούμε στη λύση των λαϊκών προβλημάτων, να μην υποχωρούμε στις δυσκολίες.

Πρέπει να βρούμε το δρόμο προς το νου και την καρδιά των εργαζομένων, να ξέρουμε να μιλάμε μαζί τους σε γλώσσα κοντινή με τη δική τους, ώστε σιγά σιγά να τους οδηγούμε να καταλάβουν τα καθήκοντα και την πολιτική του Κόμματος.

Πατώντας γερά στη μεγάλη ιστορική πορεία του Κόμματός μας και στην πλούσια πείρα των πρόσφατων χρόνων, αλλά και διδαγμένοι από τα λάθη και τις αδυναμίες μας, ώστε η νέα έφοδος να μη γνωρίσει επιστροφή. Πρέπει να συνεχίσουμε την πορεία με σταθερό οδηγό το Καταστατικό και το Πρόγραμμα. Ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης, παγκόσμια, αλλά και στη χώρα μας δεν αναιρούν την αναγκαιότητα και την απαίτηση του Κόμματός μας να έχει πρώτο και βασικό μέλημα την υπόθεση του σοσιαλισμού.

Σίγουρο είναι ότι οι αντεπαναστατικές αλλαγές δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής μας, που είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Συντροφικά

Παπαγεωργίου Κώστας

ΚΟΒ Τυποεκδοτικής